Δραματικές εκκλήσεις για βοήθεια, απόγνωση και απορία αναβλύζουν από τα λόγια της προς τη μητέρα της.
Ακολουθεί αυτούσιο μέρος του διαλόγου της Julie Bremnes, με τη μητέρα της, Marianne, τη στιγμή που η 16χρονη κρυβόταν από το Νορβηγό σφαγέα:
Τζ: Μαμά, πες στην αστυνομία ότι πρέπει να βιαστούν. Σκοτώνονται άνθρωποι εδώ!
Μ: Προσπαθώ, Julie. Η αστυνομία είναι καθ’ οδόν. Μπορεις να μου τηλεφωνήσεις;
Τζ: Όχι
Τζ: Πες στην αστυνομία ότι είναι ένας τρελός εδώ που τρέχει τριγύρω και πυροβολεί ανθρώπους.
Τζ: Πρέπει να βιαστούν!
Μ: Η αστυνομία το ξέρει. Julie, αυτό δεν είναι καλό. Η αστυνομία μας τηλεφωνεί τώρα. Θα μας δίνεις ένα σημάδι ζωής κάθε 5 λεπτά, σε παρακαλώ;
Τζ: ΟΚ.
Τζ: Προσπαθούμε να επιβιώσουμε
Μ: Καταλαβαίνω, κορίτσι μου. Μείνε καλυμμένη, μην κινηθείς καθόλου! Η αστυνομία είναι καθ’ οδόν, αν δεν έχει ήδη φτάσει! Βλέπεις κανέναν τραυματία η νεκρό;
Τζ: Κρυβόμαστε στους βράχους κατά μήκος της ακτής.
Λίγα λεπτά αργότερα:
Τζ: Σας αγαπώ, ακόμα και αν φωνάζω μερικές φορές
Τζ: Και δεν πανικοβάλλομαι, ακόμα και αν εχω χ…. από τον φόβο μου.
Μ: Το ξέρω κορίτσι μου, Είμαστε τρομερά ανήσυχοι για σένα. Ακούς πυροβολισμούς;
Tζ: Όχι
Στις 18:15 το κορίτσι ενημερώνει τη μητέρα της ότι η αστυνομία έχει φτάσει στο σημείο και η μητέρα προειδοποιεί τη Julie, ότι ο φονιάς φοράει στολή αστυνομικού.
Στις 19:01, ο δολοφόνος ακινητοποιήθηκε:
M: Η αστυνομία είναι σε ένα πλοιάριο στην Ουτόγια, κατά τ’ άλλα τίποτα νεότερο. Δεν έχουν καθαρό οπτικό πεδίο για να τον πυροβολήσουν, οπότε μείνε εκεί που είσαι. Περίμενε κάποιον να σε πάρει (από εκεί).
Μ: Τώρα τον έπιασαν!
Το sms αυτό, ξύπνησε τη Julie από τον εφιάλτη, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά της κατασκήνωσης. Όχι όλα, 68 αθώοι, νέοι άνθρωποι, δεν θα ξυπνήσουν ποτέ…
Νέο ερασιτεχνικό video από τη φονική έκρηξη
Πηγή
http://www.sigmalive.com/news/international/405200