Το κέντρο της Αθήνας ζει τη παρακμή του. Από την περιοχή της Ομόνοιας και γύρω,από το αίσχος κατά μήκος της Πατησίων, και μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα και όχι μόνο.Η Αθήνα δεν ζει την παρακμή της λόγω των μεταναστών, όχι δεν φταίνε πάλι οι μετανάστες.
Μιας και λόγω των σπουδών μου έρχομαι σε επαφή καθημερινά με τη κατάσταση αυτή θα ήθελα να μιλήσω από τη δική μου σκοπιά και αυτή πολλών φοιτητών θέλω να ελπίζω, επικεντρώνοντας λίγο περισσότερο στην υπόθεση του Πολυτεχνείου και της Αρχιτεκτονικής σχολής, της μόνης που στεγάζεται πλέον στο ιστορικό συγκρότημα της οδού Πατησίων.
Η περιοχή γύρω από το παλιό Πολυτεχνείο και το αρχαιολογικό μουσείο των Αθηνών σφίζει από ναρκομανείς καθιστώντας την οδό Τοσίτσα ειδικότερα (μεταξύ πολυτεχνείου και αρχαιολογικού μουσείου) κυριολεκτικά άβατη.Για να μην τρομάζουν λοιπόν οι τουρίστες...
Το ελληνικό κράτος αποφάσισε να διώξει τους ναρκομανείς (και αφού καθάρισε την οδό Τοσίτσα από τα ανθρώπινα περιττώματα)οι οποίοι και μεταφέρθηκαν που αλλού, μπροστά από το Πολυτεχνείο επί της οδού Πατησίων(όχι ότι η Πατησίων δεν είχε και πριν) και μπροστά ακριβώς στην είσοδο που χρησιμοποιούμε ,επί της οδό Στουρνάρη.Για δώρο στη σχολή μας με τον νέο χρόνο οι ναρκομανείς μπροστά στην πόρτα με την έναρξη των μαθημάτων για το 2011 ήταν περισσότεροι από ποτέ, σε σημείο που δεν γινόταν να περάσεις λόγω πυκνότητας αυτών και σεβασμού προς στην ασφάλειά σου. Επόμενη μέρα είχαμε αστυνόμευση και οι ναρκομανείς είχαν μειωθεί, μεταφέρθηκαν σε μια οδό κάθετη ως προς το Πανεπιστήμιο.Αύριο?ποιος ξέρει.
Δεν είναι δυνατόν να γίνεται αυτό. Να μην μπορεί να προστατεύσει το κράτος τους πολίτες του (και εμάς και τους ναρκομανείς, γιατί κι αυτοί θύματα είναι)
Στην περιοχή που βρίσκονται μερικά από τα κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας,στην περιοχή που θα έπρεπε να ανθεί η γνώση, ο πολιτισμός και η παιδεία τρέχουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας κρατώντας σφιχτά τις τσάντες μας.
Αντί το ιστορικό συγκρότημα του Πολυτεχνείου να είναι πυρήνας της πόλης ανοιχτός για όλους,φυλάμε κλειδωμένες τις πόρτες μας-γιατί δεν γίνεται αλλιώς-. Μπαίνουμε από την πίσω πόρτα, έχουμε μαντρωμένες όλες τις εισόδους και ξεφυσάμε με ανακούφιση που φτάσαμε.
Η λύση του θέματος δεν είναι τόσο απλή. Πολλοί θα έλεγαν ότι μπορει να μετακινηθεί η σχολή στου Ζωγράφου μαζί με τα υπόλοιπα τμήματα. Και ειλικρινά είναι ότι πιο βλακώδες έχω ακούσει ποτέ επί του θέματος. Και έχει εμφανιστεί ως τοποθέτηση σε ουκ ολίγα έντυπα και δημοσιεύσεις.
Αυτή είναι η λύση που έχετε;Και η καλύτερη κατηγορία προς ολόκληρη την κοινότητα της σχολής για το ότι δεν προβαίνουμε σ'αυτή τη μετακίνηση είναι ότι δεν θέλουν οι καθηγητές να ξεβολευτούν.Αρχιτεκτονική μακρυά από τη πόλη, φοιτητές μακρυά από τη πόλη, οικογένειες μακρυά από τη πόλη....Και η πόλη, στο έλεος κάθε επιτήδειου.
Πραγματικά αυτή είναι η λύση;Να ερημώσουμε ΚΑΙ το Πολυτεχνείο, και κάθε πανεπιστήμιο στη γύρω περιοχή; Και κάθε άλλη κοιτίδα γνώσης, σκέψης και προόδου? Να το αφήσουμε να γίνει ένας άδειος ακόμα ιστορικός χώρος, κατοικία ναρκομανών; μια ακόμα πηγή κοινωνικής παθογένειας; Μόνο για να κάνουμε φασαρίες όποτε έχει διαδηλώσεις και να τα σπάμε?
Ή να το αφήσουμε ως εγκαταστάσεις στο μουσείο. Που και πάλι με το ζόρι πλησιάζεται ειδικά από μητέρες με παιδιά.
Το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ζωντανό. Εμένα με τιμά που κάνω μαθήματα σε έναν τόσο ένδοξο χώρο όσο αυτό χώρο,που παραμένει ένδοξος γιατί γίνονται ακόμα μαθήματα-αμφίδρομα τα οφέλη-.Ο λόγος που δίνω δημοσιότητα στο θέμα είναι γιατί απλά και μόνο δεν πιστεύω ότι πρέπει να μένει εντός των πυλών του Πανεπιστημίου. Γιατί αυτό γίνεται κατά βάση σ' όλα τα Πανεπιστήμια. Καθόμαστε και κάνουμε συνελεύσεις επί συνελεύσεων για κάθε πρόβλημα, τα λέμε τα ξαναλέμε και τα ξέρουμε μόνο εμείς.
Είναι κάτι που αφορά όλους μας. Η Αθήνα θα γίνει και γκέτο και άβατη αν την αφήσουμε να παρακμάζει. ''Το ''γκέτο'' δεν το αφήνεις στη μοίρα του, ίσα ίσα το φροντίζεις περισσότερο για να μπορέσει να έρθει και να ισορροπήσει με την υπόλοιπη πόλη'',κάπως έτσι είχε πει και ο κ.Μπουτάρης στους Πρωταγωνιστές. Και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του. Αν γεμίσουμε με ζωή όλα αυτά τα άψυχα κτίρια και τους κοινόχρηστους χώρους τότε η Αθήνα θα ξαναγίνει ανθρώπινη.(Όταν η πλατεία των Εξαρχείων γέμισε παιδάκια, απέκτησε και πάλι ζωή. Οι ναρκομανείς δεν είχαν πια θέση).Έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο καλλιεργώντας το μίσος και αφήνοντας την πρωτεύουσα μας να κατρακυλάει. Μετακινούμενοι δε αλλού την καταδικάζουμε.
Πηγη
http://ilectras.blogspot.com/2011/01/blog-post_13.html
