ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΟ Πόντιος Πιλάτος ήταν Ρωμαίος επίτροπος (ντε φάκτο έπαρχος) της Ιουδαίας από το 26 έως το 36 μ.Χ. Είναι γνωστός κυρίως επειδή το όνομά του συνδέθηκε με τα Πάθη του Χριστού.
Όταν το Μεγάλο Συνέδριο των Εβραίων έκρινε ένοχο τον Ιησού και τον καταδίκασε σε θάνατο, κλήθηκε ο Πιλάτος ως Ρωμαίος επίτροπος να επικυρώσει την απόφαση αυτή, γιατί διαφορετικά δεν μπορούσε να εφαρμοστεί. Τότε αυτός, που κατάλαβε πως η καταδίκη ήταν άδικη και πως επρόκειτο να θανατωθεί ένας αθώος, θέλησε να τον σώσει. Ένα μάλιστα από τα τεχνάσματα που χρησιμοποίησε για το σκοπό αυτό ήταν το εξής: Επειδή κάθε Πάσχα δινόταν χάρη σε' έναν από τους καταδικασμένους σε θάνατο, πρότεινε στο μαινόμενο πλήθος των Εβραίων, που ζητούσε επίμονα την καταδίκη του Θεανθρώπου, να .......
διαλέξει σε ποιον από τους δύο, το Βαραβά ή το Χριστό, ήθελε να δοθεί η χάρη. Ο Βαραβάς μπήκε επίτηδες στην άλλη μεριά της πλάστιγγας, επειδή ήταν κακοποιός και ο κόσμος τον μισούσε. Όμως το αποτέλεσμα δεν ήλθε όπως το περίμενε ο Πιλάτος. Ο όχλος προτίμησε χωρίς δεύτερη σκέψη να δοθεί η χάρη στον Βαραβά, δείχνοντας έτσι όλο το μίσος που έκαιγε μέσα του για τον Χριστό. Όταν πια αντιλήφθηκε πως όχι μόνο η απόφαση των Εβραίων ήταν αμετάκλητη, αλλά υπήρχε και φόβος να τον κατηγορήσουν στον αυτοκράτορα πως υποστήριξε έναν εχθρό του, φοβήθηκε και επικύρωσε την καταδίκη του Ιησού, αφού προηγουμένως έπλυνε τα χέρια του και είπε στον όχλο: «Είμαι αθώος από το αίμα αυτού του αθώου, εσείς είστε οι υπεύθυνοι».
Σύμφωνα με μια εκδοχή ο Πιλάτος αυτοκτόνησε μετανιωμένος που παρέδωσε στους Εβραίους το Χριστό, ενώ κατ' άλλους αποκεφαλίστηκε στα χρόνια του Νέρωνα.
