Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Τι περιέχει ένα φυλαχτό του 5ου αιώνος μετά Χριστόν;

Όσο κι αν φανεί περίεργο, σύμφωνα με ένα δημοσίευμα του περιοδικού «Αρχαιολογία» της 25ης Ιουνίου 2012, ένα φυλακτό του 5ου αιώνος μετά Χριστόν περιέχει την επιστολή που έστειλε ο τοπάρχης των Εδεσσηνών Άβγαρος προς τον Ιησού Χριστό!... Πρόκειται για την γνωστή ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των δύο ανδρών της εποχή που ο Ιησούς δίδασκε στη Γαλιλαία!..










Το δημοσίευμα του περιοδικού «Αρχαιολογία» της 25ης Ιουνίου 2012,  για το φυλαχτό του Άβγαρου (Άμπγκαρ) από την Έδεσσα προς τον Ιησού Χριστό (5ος αι. μ.Χ.), που δημοσιεύει αριστερά στο κείμενο με την εικόνα του παπύρου!..
ΤΟ ΘΕΜΑ είναι γνωστό. Και έγινε ευρύτερα γνωστό όχι μόνον από τον Ευσέβιο Καισαρείας, αλλά και από τον Άγιο Νεκτάριο, Επίσκοπο Πενταπόλεως (τον γνωστό μας άγιο της Αιγίνης). Στη διάδοση αυτού του  θέματος συνέβαλαν ταπεινά και τα βιβλία μας, όπως τα έργα: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» και «Το Χειρόγραφο του Ιησού».
Μιλάμε, ασφαλώς, για την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του τοπάρχη των Εδεσσηνών Άβγαρου και του Ιησού Χριστού, που μνημονεύει ο Ευσέβιος Καισαρείας, πατέρας της Εκκλησιαστικής Ιστορίας και βιογράφος του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Μέσα από τα βιβλία μας διαβάζουμε:
«Όπως μαρτυρεί ο Ευσέβιος ο Παμφίλου, Επίσκοπος Καισαρείας, εις την Εκκλησιαστικήν Ιστορίαν του, και δη εις το κεφάλαιο: «Ιστορία περί του των Εδεσσηνών δυνάστου», 2 εις την πόλιν Έδεσσα3 της Συρίας ζούσε ένας τοπάρχης ονόματι Άγβαρος, ο οποίος νοσούσε σοβαρώς και δεν εύρισκε άλλον τρόπον να θεραπευθή, παρά τα όσα έκανε.
Ο Αγβαρος, λοιπόν άκουσε ότι εις τα Ιεροσόλυμα εκήρυττε κάποιος που έφερε το όνομα «Ιησούς» και ο οποίος, πέραν των άλλων, έκανε και θαύματα θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς. Αποφασίζει, λοιπόν, να στείλη εις τον Χριστόν τον ταχυδρόμον Ανανίαν δίνοντάς του μίαν επιστολή με την οποίαν παρακαλούσε τον Ιησούν να έλθη εις την Έδεσσα για να τον θεραπεύση.
Πράγματι, ο Ανανίας βρίσκει τον Ιησούν και του παραδίδει την επιστολήν. Ο Χριστός, όμως μη δυνάμενος να ανταποκριθή εις το αίτημα του Αγβάρου, του απαντά με δικήν Του επιστολήν ότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και πρέπει να αναληφθή εις τους ουρανούς, γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάγη εις την Έδεσσαν. Καθησυχάζει όμως τον Άγβαρον με την διαβεβαίωση ότι θα του στείλη ένα μαθητή Του για να τον θεραπεύση από την ασθένειάν του.
Ας διαβάσωμεν, λοιπόν, το περιεχόμενο αυτών των επιστολών, για να δούμε τι έλεγαν μεταξύ τους ο ΄Αγβαρος και ο Χριστός αρχίζοντας με την επιστολήν, που έστειλε προς τον Κύριόν μας και Θεόν μας ο τοπάρχης Άγβαρος:
«΄Αγβαρος τοπάρχης Εδέσσης Ιησού Σωτήρι αγαθώ αναφέντι εν τόπω Ιεροσολύμων χαίρειν. Ηκουσταί μοι τα περί σου και των σων ιαμάτων, ως άνευ φαρμάκων και βοτάνων υπό σου γινομένων. Ως γαρ λόγος, τυφλούς αναβλέπειν ποιείς, χωλούς περιπατείν, και λεπρούς καθαρίζεις, και ακάθαρτα πνεύματα και δαίμονας εκβάλλεις, και τους εν μακρονοσία βασανιζομένους θεραπεύεις, και νεκρούς εγείρεις. Και ταύτα πάντα ακούσας περί σου, κατά νουν εθέμην το έτερον δύο ή ότι συ ει ο Θεός, και καταβάς από του ουρανού ποιείς ταύτα, ή υιός ει του Θεού ποιών ταύτα. Δια τούτο τοίνυν γράψας εδεήθην σου σκυλήναι προς με, και το πάθος ο έχω, θεραπεύσαι. Και γαρ ήκουσα ότι και Ιουδαίοι καταγογγύζουσί σου και βούλονται κακώσαί σε. Πόλις δε μικροτάτη μοι εστι και σεμνή, ήτις εξαρκεί αμφοτέροις».
Και ιδού η απάντησις του Χριστού:
«Αγβαρε, μακάριος ει πιστεύσας εν εμοί, μη εωρακώς με. Γέγραπται γαρ περί εμού, τους εωρακότας με μη πιστεύσειν μοι, ίνα οι μη εωρακότες, αυτοί πιστεύσωσι και ζήσωνται. Περί δε ου έγραψάς μοι ελθείν προς σε, δέον εστί πάντα δι’ α απεστάλην, ενταύθα πληρώσαί με, και μετά το πληρώσαι, ούτως αναληφθήναι προς τον αποστείλαντά με. Και επειδάν αναληφθώ, αποστελώ σοι τινα των μαθητών μου, ίνα ιάσηταί σου το πάθος, και ζωήν σοι και τοις συν σοι παράσχηται».
Θα πρέπει εδώ να πούμε, ότι μετά την Ανάληψιν του Κυρίου, ο μαθητής του Ιησού, Ιούδας, ο και Θωμάς ονομαζόμενος απέστειλε προς τον Άγβαρον τον Απόστολον Θαδδαίον, έναν εκ των εβδομήκοντα, ο οποίος πράγματι εθεράπευσε τον Άγβαρον που έμεινε πλέον πιστός οπαδός του Ιησού μέχρι του θανάτου του. Και όχι μόνον… Όπως θα δούμε παρακάτω εντοίχισε την Επιστολήν του Κυρίου εις τα τείχη της παλιάς πόλεώς του, της Εδέσσης, κάνοντάς την «αποτρόποιον» προς φόβον και τρόμον των απίστων εχθρών!...»
Τι αποκαλύπτει το περιοδικό «Αρχαιολογία»
Το περιοδικό «Αρχαιολογία», την 25ην Ιουνίου 2012, σε ένα δημοσίευμά του για ορισμένους παπύρους που περιείχαν φίλτρα και συνταγές, δείχνει την εικόνα ενός παπύρου, που δημοσιεύουμε στο άρθρο μας, με την εξής λεζάντα: «Φυλαχτό που περιλαμβάνει απόκρυφη επιστολή του Άμπγκαρ από την Έδεσσα προς τον Ιησού Χριστό (5ος αι. μ.Χ.).». Πρόκειται πραγματικά για μία αποκάλυψη, η οποία εμπλουτίζει βιβλιογραφικά τα στοιχεία περί ύπαρξης αυτών των επιστολών μεταξύ Άβγαρου και Ιησού Χριστού!.
Χάριν της ιστορίας ας αναφέρουμε τι λέει περιληπτικά το δημοσίευμα του περιοδικού "Αρχαιολογία" σχετικά με τα φίλτρα και τις συνταγές, που δεν έχουν, ασφαλώς, σχέση με τις ανταλλαγές των αναφερομένων επιστολών:
«Παρουσιάζονται τρεις ομάδες φίλτρων: τα ερωτικά, τα θεραπευτικά και διάφορα αταξινόμητα. Τα ερωτικά απαντούν στις εξής ανάγκες: την ερωτική κατάκτηση, την επιστροφή της αγαπημένης, την παρεμπόδιση άντρα και γυναίκας να σμίξουν, τη δημιουργία ανάμεσά τους μίσους, την τιμωρία των απίστων. Φίλτρα, συνταγές και κατάρες εξασφαλίζουν τα αποτελέσματα.Τα ιάματα αφορούν τα οιδήματα, τα κατάγματα, το δάγκωμα σκορπιού, τον πονοκέφαλο, τους δαιμονιζόμενους, το βήχα, τον πυρετό, τη σκλήρυνση των μαστών, την πτώση της μήτρας και την εξασφάλιση της δυνατότητας να είσαι αόρατος. Στα «διάφορα» συγκαταλέγονται η νίκη αλόγου, η κτήση αγαθών, η νυχτερινή εκμυστηρίευση, η διάβαση πάνω σε κροκόδειλο, η αποστολή ονείρων, η σύλληψη κλέφτη.» (*)