του Δημήτρη ΚαμπουράκηΒαρέθηκα ρε. Βαρέθηκα να μου την πέφτουν όλοι. Βαρέθηκα να περπατώ στον δρόμο, να κάθομαι στο καφέ, να πίνω το ποτό μου στο μπαρ και να ξεφυτρώνουν από παντού άνθρωποι που μου μιλούν σα να με βρίζουν. Καθηγητές διότι διαφώνησα με τη δήλωση του Προέδρου τους ότι δουλεύοντας από 21 έως 16 ώρες εβδομαδιαίως, «ζουν σε εργασιακό μεσαίωνα». Εφοριακοί διότι είπα ότι τα πιάνουν. Τελωνιακοί διότι είπα ότι λειτουργούν σαν τους παλιούς κλέφτες που κλείνανε τα στενά κι επιβάλανε φόρο σ’ όποιον περνούσε. «Ανάπηροι» συνταξιούχοι, διότι είπα ότι δε γίνεται η περιοχή μου, ο νομός Χανίων, να έχει 25% αναπηρικές συντάξεις. Δημόσιοι υπάλληλοι διότι είπα ότι ο ιδιωτικός τομέας δε γίνεται να πληρώσει τρεις έκτακτες εισφορές μέσα σ’ έναν χρόνο, για να τους τρέφει. Μεγαλοεπιχειρηματίες διότι είπα ότι καβατζώσανε τα κέρδη των περασμένων χρόνων και τώρα απολύουν τους υπαλλήλους τους. Λεφτάδες διότι είπα ότι αποτελεί αλητεία να στέλνουν τα λεφτά τους στην Κύπρο και την Ελβετία. Αγρότες διότι είπα ότι είχαν μάθει να ζουν με τις επιδοτήσεις και τα μπλόκα. Όλοι (;) θα ρωτήσετε. Όχι όλοι, μερικοί. Και λοιπόν; Από πότε η εντιμότητα των πολλών, θα μας απαγορεύει να μιλήσουμε για την απατεωνιά ή την ανικανότητα των μερικών;
Βαρέθηκα να με κυνηγούν οι Νεοδημοκράτες διότι έλεγα ότι ο Καραμανλής ήταν άχρηστος. Οι Πασόκοι διότι λέω ότι η κυβέρνηση τους είναι ανίκανη και άθυρμα στην κρίση. Οι ΚΚΕδες διότι είπα ότι με την τακτική τους καταστρέφουν ότι απόμεινε από τον τουρισμό της χώρας. Οι ΣΥΝασπισμένοι διότι είπα πως ο Τσίπρας λέει ερασιτέχνη τον Παπανδρέου επειδή δεν έπεισε σε δυο μήνες τη Μέρκελ να δώσει τα δισεκατομμύρια της, τη στιγμή που αυτός είναι ανίκανος επί δύο χρόνια να πείσει τον Μπανιά για το συνέδριο του κόμματος τους. Το ΛΑΟΣ, διότι τους λέω ακροδεξιούς ενώ παριστάνουν τους κεντρώους.
Βαρέθηκα αυτούς που δοξάζουν όποιον συμφωνεί με όλους. Βαρέθηκα αυτούς που είναι και με τον φοροκλέπτη (που τον έφτιαξε το σύστημα) και με τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς (που πρέπει να βρουν λεφτά για το κράτος). Και με τον δημόσιο υπάλληλο (που του μειώνουν τον μισθό) και με τον επιχειρηματία (που οι φόροι του τρέφουν ένα υδροκέφαλο ανίκανο κράτος). Και με τον ναυτεργάτη (που αποκλείει το λιμάνι για να δουλέψει στο κρουαζιερόπλοιο) και με τον ξενοδόχο (που βλέπει τους τουρίστες να τρέχουν στην Τουρκία). Και εναντίον του Ερντογάν (γιατί απειλεί τα νησιά μας) και υπέρ της μείωσης των εξοπλισμών (για να πάνε τα λεφτά σε μισθούς-υγεία-παιδεία). Και με τον ρατσισμό και με τους μαύρους. Βαρέθηκα αυτούς που μοιράζουν παντού δίκιο και μετά τους μαζεύουν όλους μαζί για να φωνάξουν: «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα» ή «Βαστάτε ωρέ Έλληνες». Ποιος να φέρει τι, από που και ποιος να βαστήξει; Ποιος είναι ο κλέφτης και ποιος ο ξεπουπουλιασμένος; Μέσα στον ωκεανό της γενικολογίας, κανένας δεν ξέρει τίποτα. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι αυτός που αντιμετωπίζει έτσι τα πράγματα είναι καλός, φιλολαϊκός και άξιος συγχαρητηρίων. Αντιθέτως είναι κατάπτυστος όποιος αποτολμήσει να ψάξει τον γόρδιο δεσμό, για να πει κατάφατσα στον καθέναν σε τι (κατά την ταπεινή γνώμη του) είναι κλέφτης και σε τι καταληστευμένος. Φυσικά είναι κατάπτυστος, διότι μέσα στον κατάλογο όλοι μας αναγνωρίζουμε κι ένα κομμάτι δικής μας ευθύνης, την οποία δεν αποδεχόμαστε βεβαίως-βεβαίως. Και γι' αυτό, όπου τον πετύχουμε τον κατάπτυστο να πίνει καφέ, τού την πέφτουμε.
Βαρέθηκα αυτούς, που όταν λέω κάτι ενοχλητικό φωνάζουν ότι είμαι απροκάλυπτος προπαγανδιστής των διαπλεκόμενων εργοδοτών μου. Κι όταν λέω ή γράφω κάτι που θεωρούν σωστό, ότι ρίχνω στάχτη στα μάτια τους για να συγκαλύψω τη διαπλοκή μου. Βαρέθηκα αυτούς που όταν αντιμετωπίζω «κυριλέ» έναν υπουργό, μού λένε ότι τα αφεντικά μου με μετατρέψανε σε Πρετεντέρη. Και τους άλλους που όταν τα λέω χύμα, μού επιτίθενται διότι ρίχνω το επίπεδο της δημοσιογραφίας. Βαρέθηκα αυτούς που όταν γράψω ένα λογοτεχνικό κείμενο λένε ότι τους πουλάω παραμυθάκια, αλλά όταν γράψω ευθέως την πολιτική μου άποψη λένε ότι δεν δικαιούμαι να έχω τέτοια διότι δουλεύω στην τηλεόραση. Βαρέθηκα αυτούς που θεωρούν de facto αγράμματο και ακαλλιέργητο όποιον κάνει τηλεοπτική δημοσιογραφία αιχμής, χωρίς να μπουν καν στον κόπο ν’ αναρωτηθούν μήπως δεν είναι έτσι. Έστω ν’ αναρωτηθούν γιατί, ενώ έχουν ακούσει για διακόσιους δημοσιογράφους ότι είναι σε λίστες πληρωμών επιχειρηματιών, σε γραφεία τύπου οργανισμών ή ιδιοκτήτες εταιρειών «δημοσίων σχέσεων» που παίρνουν κρατικές δουλειές, γι’ αυτόν δεν έτυχε ν’ ακούσουν. Να αναρωτηθούν γιατί δεν τον έχουν δει σε κότερα, σε πάρτυ επωνύμων και σε σουίτες μεγάλων ξενοδοχείων. Εκτός αν το γεγονός ότι δουλεύει κάποιος στο Mega, συνιστά από μόνο του απόδειξη κοινωνικής και πολιτικής ανεντιμότητας. Οπότε ζητώ συγνώμη που δεν είμαι υπάλληλος του ΤΕΒΕ, τοματοκαλλιεργητής ή ρακοσυλλέκτης, για να έχω το αυτονόητο τεκμήριο της αθωότητας και της αγωνιστικότητας.
Λοιπόν, εγώ εκτονώθηκα. Απομονώστε τώρα κι εσείς όποιο κομμάτι σάς βολεύει και αρχίστε την οργισμένη σας επέλαση εναντίον μου…
http://www.protagon.gr
