Όταν οι Ιεράρχες, τολμούσαν να διοργανώσουν συλλαλητήρια ...

Υπήρχαν κάποτε ...
αγωνιστές ιεράρχες, με φόβο Θεού,
που δεν ασχολιόταν μόνο με το πόσα ευρώ θα πάρουν "μαύρα" από τους δίσκους των ναών,
που δεν μάζευαν συλλογές από  μήτρες και δεσποτικές πατερίτσες,
που με την ασκητική τους ζωή και το αγνό φρόνημα τους, ξεσήκωναν χιλιάδες κόσμου.
Που τολμούσαν να διοργανώσουν μαζικά συλλαλητήρια και να κάνουν την πολιτεία να οπισθοχωρεί..

Κάντε μια σύγκριση με το σήμερα, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ιεράρχες μας, εκπαιδεύτηκαν μόνον στην διοργάνωση "συλλείτουργων" για τις ονομαστικές τους εορτές, με άφθονους ιερείς, δεσποτάδες και επισήμους και συνήθως με απουσία του ποιμνίου.

Αξίζει να θυμηθούμε την ιστορία, για να διδαχθούμε από αυτή.
Κι αν δεν υπάρχουν και σήμερα άξιοι ηγέτες και άξιοι ιεράρχες για να πάρουν το ρίσκο και να βγούνε μπροστά,  υπάρχει κι άλλος τρόπος να προχωρήσεις: να βγει σύσσωμος ο πιστός λαός και να προχωρήσει ΜΠΡΟΣΤΑ.

Η ιστορία ενός αγώνα:

23/8/1986: 

Το απάνθρωπο κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα καταπιέζει βάναυσα τα δικαιώματα των Ελλήνων βορειοηπειρωτών (αποσχηματισμός ιερέων, γκρέμισμα εκκλησιών, κλείσιμο ελληνικών σχολείων, απαγόρευση ομιλίας ελληνικής γλώσσας σε όλες τις πόλεις και σε αρχέγονες ελληνικές περιοχές, εξορίες, φυλακίσεις, ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στα σύνορα για να μην μπορούν να δραπετεύουν από τον αλβανικό "παράδεισο").

Αλβανικό φολκλορικό συγκρότημα και αλβανική ποδοσφαιρική ομάδα προσκαλούνται από την τότε πανίσχυρη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, στην Φλώρινα. Κλείνουν μάλιστα και την κεντρική πλατεία της Φλώρινας για τις εκδηλώσεις.

Έχουν λογαριάσει τα πάντα εκτός ...  
Ο αγωνιστής επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και δεν περιορίζεται σε χαρτοπόλεμο με "ανακοινώσεις". Διοργανώνει στην Φλώρινα μαχητικό Συλλαλητήριο ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των βορειοηπειρωτών αδερφών μας.
Ο αγωνιστής ιεράρχης εκτόπισε τα αλβανικά συγκροτήματα έξω από την πλατεία της  Φλώρινας, αναγκάζοντας τους -υπό τον φόβο των επεισοδίων- να μεταφέρουν τις εκδηλώσεις τους στο γήπεδο. Αλλά ακόμη και εκεί, έξω από το γήπεδο όπου είχαν πάει τα Αλβανικά συγκροτήματα υπό την προστασία των ΜΑΤ, πραγματοποίησε δυναμικό συλλαλητήριο, φωτογραφίες και ηχητικά αποσπάσματα (κείμενο και βίντεο) από το οποίο σας μεταφέρουμε:

στο συλλαλητήριο, επιστρατεύθηκαν ο σταυρωμένος και τα εξαπτέρυγα.

Ακούστε αποσπάσματα από το συλλαλητήριο, μετά το 5ο λεπτό του βίντεο :







Μεταφέρουμε ένα απόσπασμα της μαχητικής ομιλίας του αξίου επισκόπου :
"Εντός 5 λεπτών θα καταλαμβάναμε το γήπεδο και θα υψώναμε σημαία εθνική (ελληνική).
Εντός 5 λεπτών θα καταλαμβάναμε το γήπεδο όπου χορεύουν μέσα οι αλβανοί, οι καγκουρό, οι προδότες. 
Θα διασπούσαμε τη φάλαγγα έστω κα αν τα προπύλαια του γηπέδου φρουρούντο από ΜΑΤ. Και τα ΜΑΤ ακόμα θα ήταν μαζί μας. Αν ήξερα ότι το μόνο θύμα σήμερα θα ήταν το επίσκοπος, θα μπαίναμε μέσα και θα έλεγα "μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον"".



Σε τέτοιες αγνές αγωνιστικές μορφές, ο Θεός δίνει και το χάρισμα της προφητείας:
"Ελπίζω εις τον Θεόν και προφητεύω από της θέσης ταύτης: Δεν είναι μακρά η μέρα, βγαίνει ήλιος, βγαίνει ήλιος, θα λειτουργήσουμε στην Κορυτσά και στo Αργυρόκαστρο".

4 χρόνια μετά (1990-91), κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το Αλβανικό κομμουνιστικό καθεστώς και λειτούργησαν οι εκκλησιές και στο Αργυρόκαστρο και στην Κορυτσά. Δείτε :

Η επαλήθευση της προφητείας του π.Αυγουστίνου Καντιώτη: Δερβιτσάνη Αργυροκάστρου. Το χωριό με τα περισσότερα χρόνια φυλακής και εξορίας από τις διώξεις του Χότζα. Παλικάρια του χωριού μπαίνουν στην ερειπωμένη εκκλησιά και με τον πάπα Μιχάλη Ντάκο, τελούν την πρώτη Θεία Λειτουργία. 12/12/1990 

Ιανουάριος 1991: τα πρώτα "ελεύθερα" Θεοφάνεια στην Κορυτσά, από έναν υπέργηρο αποσχηματισμένο από το καθεστώς ιερέα, που έβγαλε τα άμφια που είχε κρυμμένα για τόσα χρόνια.

Ευχαριστούμε το ιστολόγιο "Αυγουστίνος Καντιώτης" που δημοσίευσε το βίντεο, από όπου και αντλήσαμε το φωτογραφικό υλικό.

επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος και επίσκοπος Κονίτσης Σεβαστιανός. Δύο Ιεράρχες, που έγραψαν πραγματικά Ελληνική ιστορία. 

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Τι είπε η Θεοτόκος για αυτούς που θα διαβάζουν τους Χαιρετισμούς Της - Δείτε παρακάτω εκπληκτικά θαύματα! (Βίντεο)

Τι συμβουλεύει και ο Γέροντας που έχει "κατακτήσει" τις ΗΠΑ - Ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Σε Κώδικες του Αγίου Όρους μαρτυρούνται πολυάριθμες εμφανίσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου σε Αγίους Γέροντες, στους οποίους και δήλωσε «όστις Με χαιρετίζει μίαν φοράν την ημέραν με τους Χαιρετισμούς, τους οποίους πολύ αγαπώ, θα τον προστατεύω, θα τον διαφυλάττω από παν κακόν, θα τον επιβλέπω καθ” όλην την ζωή του και εν εκείνη την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, θα τον υπερασπισθώ ενώπιον του Υιού μου».
Έχουμε και σε παλαιότερη μας ανάρτηση αναφέρει τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας, ο οποίος σε επιστολή που έστειλε στα πνευματικά του παιδιά τα προτρέπει να διαβάζουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και όχι μόνο στο Απόδειπνο τους Χαιρετισμούς της Παναγιας μας, όπως αναφέρει το ekklisiaonline.gr.
Αυτήν την εντολή την είχε λάβει από τον Άγιο Γέροντά του, τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή που μαζί με τον συνασκητή του τον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη ( τον “Παππού” ο οποίος έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση) διάβαζαν ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου.


Αυτήν την ευλογημένη συνήθεια για την οποία μας συμβουλεύει ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας την τηρεί ανελλιπώς ο ίδιος, ακόμη και σήμερα που βρίσκεται στην Αμερική.
Παρότι έχει αποκτήσει την καθαρή, νοερά, καρδιακή προσευχή δεν σταματά να λέει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας καθημερινά και σε κάθε περίσταση.
Αυτό το βεβαιώνει και ο υποτακτικός του, που εκάρη από τον Γέροντα Εφραίμ μοναχός και στον οποίο έδωσε το όνομα του, ο Αμερικανο-ινδικής καταγωγής μοναχός Εφραίμ, που εδώ και είκοσι χρόνια διακονεί καθημερινά τον Γέροντα Εφραίμ.
Στο βίντεο που ακολουθεί και το οποίο είναι αφιερωμένο στην Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα και στο Γέροντα Εφραίμ, ο υποτακτικός του διηγείται ένα πολύ χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη όταν με το αμάξι της Μονής οδηγούσε τον Γέροντα Εφραίμ μέσα από την έρημο για να πάει να εγκαινιάσει μία νέα Μονή!
Ο Γέροντας Εφραίμ ξεκίνησε να λέει εκφώνως τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας ενώ ο υποτακτικός οδηγούσε. Συγκινημένος, ο υποτακτικός άρχισε να προσεύχεται κι αυτός. Και τότε συνεβη ένα πραγματικό θαύμα!
Σας αφήνουμε να το ακούσετε από το στόμα του μοναχού στη διήγηση του που ξεκινά στο 16.20 λεπτό του βίντεο που ακολουθεί...









Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Εντοπίστηκαν τα Ιερά Καρφιά της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού;

Έχουν περάσει πολλοί αιώνες από τότε που συνέβη το συγκλονιστικό γεγονός της σταύρωσης του Ιησού Χριστού.

Έκτοτε έχουν κατά καιρούς αναφερθεί πολλές ιστορίες σχετικά με το Τίμιο Ξύλο, τον Ιερό Χιτώνα του Χριστού και το Ιερό Αίμα του Ιησού, που κύλησε από τον σταυρό Του και συνελέγη, σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, σε ένα δισκοπότηρο.

Σύμφωνα με την Βίβλο ο πρώτος που έσπευσε να παραλάβει το σώμα του Εσταυρωμένου, ήταν ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας, ο οποίος συνέλεξε και το Ιερό Αίμα όπως κύλησε από το σώμα του Χριστού σε ένα Ιερό Δισκοπότηρο.

Τώρα έρχεται στην επικαιρότητα από την Τουρκία ένα άλλο, επίσης συγκλονιστικό θέμα, που σχετίζεται με τις τελευταίες στιγμές και την σταύρωση του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι τα καρφιά με τα οποία οι Ρωμαίοι φρουροί κάρφωσαν το σώμα του Χριστού πάνω στον σταυρό.

"
Σύμφωνα λοιπόν με τους ισχυρισμούς των Τούρκων και με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της μεγάλης κυκλοφορίας τουρκικής εφημερίδας, «Σαμπάχ», έχει βρεθεί το μέρος όπου βρίσκονται κρυμμένα, δηλαδή θαμμένα εδώ και αιώνες, τα Ιερά Καρφιά του Τιμίου Ξύλου, δηλαδή τα καρφιά με τα οποία σταυρώθηκε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.

Όσο και αν αυτό ακούγεται σαν απίστευτο, όμως, όπως ισχυρίζονται πολλοί Τούρκοι ερευνητές και όχι μόνο, τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού, με τα οποία ταυτίστηκε το ιερό μαρτύριο που διαδραματίστηκε για την σωτηρία της ίδιας της ανθρωπότητας από την πτωτική αμαρτία, βρίσκονται θαμμένα κάτω από το φημισμένο μουσουλμανικό μνημείο- λουτρό της Κωνσταντινούπολης, το Çemberlitaş στο κέντρο της ιστορικής παλιάς Κωνσταντινούπολης, δίπλα στο Τοπ Καπί, (;;;).

Η συγκλονιστική αυτή ιστορία αρχίζει μετά το 330 μ. Χ., όταν ο χριστιανισμός είχε ήδη γίνει η επίσημη θρησκεία της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η Κωνσταντινούπολη, η βασιλίδα των πόλεων ,είχε γίνει η πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Ο πρώτος αυτοκράτορας, Μέγας Κωνσταντίνος, είχε αναγείρει στο μέρος όπου βρίσκεται σήμερα το Çemberlitaş ένα μεγάλο μνημείο που πολλοί υποστήριξαν ότι είχε ανεγερθεί προς τιμή του θεού Απόλλωνα.

Τότε ακόμα η κυρίαρχη θρησκεία στην Πόλη ήταν η θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος δεν ήθελε να δημιουργήσει θρησκευτικά προβλήματα ανάμεσα στον πληθυσμό της νέας Ρώμης, όπως είχε ονομαστεί στην αρχή η Κωνσταντινούπολη, για να πάρει στη συνέχεια το όνομα του μεγάλου ιδρυτή της καθώς οι χριστιανοί ήταν ακόμα μια μικρή μειονότητα.

Την περίοδο εκείνη, όπως έγινε γνωστό και από την ιστορία, η μητέρα του μεγάλου Κωνσταντίνου, η Αγία Ελένη, είχε πάει στα Ιεροσόλυμα για να ερευνήσει που βρίσκεται ο ιερός τάφος του Ιησού Χριστού και να βρει τον σταυρό του ιερού μαρτυρίου.

Η αυτοκράτειρα και αγία Ελένη, αφού ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό και έκτισε ένα ναό προς δόξα του στην Ιερουσαλήμ, στη συνέχεια μετέφερε μαζί της στην Κωνσταντινούπολη τα άλλα ιερά αντικείμενα που είχαν βρεθεί μαζί με τον σταυρό. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκονταν τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού. Όλα αυτά τα έβαλε σε μια μεγαλοπρεπή μαρμάρινη ειδική θήκη και τα τοποθέτησε σε ένα κτίριο μέσα στον ναό του μεγάλου αρχαίου αγάλματος.

Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μαζί με τα Ιερά Καρφιά η Αγία Ελένη έφερε στη Κωνσταντινούπολη και άλλα ιερά αντικείμενα που σχετίζονται με τις τελευταίες μέρες του Χριστού, όπως τα σκευή του μυστικού δείπνου, τα οποία επίσης τοποθέτησε μαζί με τα καρφιά στην ίδια μαρμάρινη θήκη.

Η περιοχή γύρω από τον αρχαίο ναό όπου βρίσκονταν το μεγαλοπρεπές άγαλμα και όπου τοποθετήθηκε αυτή η θήκη με τα Ιερά Καρφιά του Χριστού, επί 700 χρόνια ονομάζονταν πλατεία Κωνσταντίνου. Τον εντέκατο όμως αιώνα μετά από μια σφοδρότατη θύελλα το άγαλμα ταρακουνήθηκε, έπεσε κάτω και έγινε θρύψαλα.

Τότε οι Βυζαντινοί, που θεώρησαν ότι η πτώση του αγάλματος ήταν μια θεια τιμωρία σε ένα ειδωλολατρικό σύμβολο, τοποθέτησαν στην θέση του ένα μεγάλο σταυρό, σύμβολο της ορθοδοξίας που ήταν πια η κυρίαρχη θρησκεία στην βασιλίδα των πόλεων.

Γύρω από τον σταυρό οικοδομήθηκε ένας ειδικός ιερός θάλαμος με μαρμάρινους κίονες, μέσα στον οποίο θάφτηκαν τα ιερά αντικείμενα που είχε φέρει από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη, η Αγία Ελένη.

Όταν έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς, ο ίδιος ο σουλτάνος Μωάμεθ ο πορθητής, που είχε γαλουχηθεί στον χριστιανισμό από την χριστιανή μητέρα του, (για άλλους Ελληνίδα, για άλλους Σερβίδα), από τις πρώτες κιόλας μέρες που εγκαταστάθηκε στην Πόλη επισκέφτηκε το μέρος εκείνο θέλοντας να διαπιστώσει αν ήταν αλήθεια η παράδοση ότι εκεί βρίσκονταν τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού.

Εκεί όμως δεν βρήκε τίποτα, παρά μόνο κάποια ερείπια από τις λεηλασίες στις οποίες είχαν επιδοθεί οι γενίτσαροι του, μόλις κατέλαβαν την Πόλη.

Τότε δόθηκε η εντολή να κατεδαφιστεί ότι είχε απομείνει από το μαρμάρινο κτίσμα με τις μαρμάρινες κολώνες και στην θέση του να ανεγερθεί ένα μουσουλμανικό μετζίτι, δηλαδή τόπος προσευχής και τα δημόσια λουτρά της Πόλης που είναι από τότε γνωστά σαν Çemberlitaş.

Σήμερα, μετά από τόσους αιώνες, οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι το αίνιγμα τι απέγινε η ιερή κάσα με τα καρφιά του Σταυρού του Ιησού Χριστού, έχει την απάντηση στο ότι παρέμεινε θαμμένη κάτω από το μουσουλμανικό κτίσμα, δηλαδή κάτω από το Çemberlitaş.

Μάλιστα η παράδοση αυτή μεταβιβάστηκε στους Οθωμανούς αξιωματούχους επί αιώνες και πέρασε μέχρι την σημερινή εποχή. Το θέμα αυτό, όπως επικαλείται ο Τούρκος ιστορικός και αρθογράφος, Μουράτ Μπαρντακτσί, έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον ακόμα και του Βατικανού.

Οι πληροφορίες του Τούρκου ιστορικού αναφέρουν ότι η καθολική εκκλησία είχε στείλει κάποιους εκπροσώπους της να εξετάσουν την δυνατότητα να σκαφτεί το μέρος εκείνο για να βρεθούν τα ιερά καρφιά του Τιμίου Ξύλου, ένα εύρημα, που αν πράγματι υπάρχει στο μέρος εκείνο, σίγουρα θα είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός για την ιστορία του ίδιου του Χριστιανισμού.

Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ : Φάτε 5 καρύδια και περιμένετε για 4 ώρες - Θα εκπλαγείτε με το αποτέλεσμα!

 Έρευνα δείχνει ότι η κατανάλωση μιας χούφτας καρυδιών την ημέρα παρέχει, εκτός των άλλων, άμεση προστασία από τις καρδιακές παθήσεις. Η τακτική κατανάλωση παρέχει μόνιμη προστασία.

Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν σημαντική βελτίωση στα επίπεδα της χοληστερόλης και την ελαστικότητα των αγγείων, η οποία βοηθά στην καλή ροή του αίματος, μόλις 4 ώρες μετά αφού έτρωγαν ξηρούς καρπούς, όπως καρύδια.

Η έρευνα δείχνει ότι η τακτική κατανάλωση καρυδιών μπορεί να σας προστατεύσει από καρδιαγγειακές παθήσεις.

«Και μόνο με την κατανάλωση μιας χούφτας καρύδια ή καρυδέλαιου για τέσσερις ημέρες, θα μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων», είπε ο Δρ Πένι Κρίς Έρετρον, καθηγητής διατροφολογίας στο Penn State University στην Πενσυλβάνια.


Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που προσδιορίζει ότι τα καρύδια περιέχουν πολλά οφέλη για την υγεία. Και μόνο με την κατανάλωση τριών κουταλιών της σούπας (51 γρ) καρυδέλαιο, μπορείτε να βελτιώσετε την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων σας σε 4 ώρες.

Το καρυδέλαιο έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα καλό για την ακεραιότητα των ενδοθηλιακών κυττάρων. Είναι τα κύτταρα που ευθυγραμμίζουν τα αιμοφόρα αγγεία και παίζουν σημαντικό ρόλο στην ευελιξία τους.

Καρύδια και άλλα οφέλη

Καρύδια κατά του καρκίνου

Tα καρύδια περιέχουν την ουσία IPP, που φαίνεται να συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου, σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα που δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση «Cancer Research».

Καρύδια κατά και του διαβήτη

Έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση «Journal of the American Medical Association» το 2002, έδειξε ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν 5 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα καρύδια έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2.

Καρύδια και προστασία από τις πέτρες στη χολή

Αρχίστε να καταναλώνετε καρύδια αν θέλετε να προστατευτείτε από τις πέτρες στη χολή. Τα αποτελέσματα τις πολύχρονης έρευνας από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι («American Journal of Epidemiology», 2004) έδειξαν ότι οι άνδρες που κατανάλωναν 5 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα τέτοιες τροφές είχαν περίπου 30% μικρότερο κίνδυνο να αναπτύξουν χολολιθίαση. Αντίστοιχη έρευνα για τις γυναίκες καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση ξηρών καρπών μειώνει τον κίνδυνο χολοκυστεκτομής.

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ξεκίνησε το πείραμα που επιβεβαιώνει την "καμπύλωση" του Χωροχρόνου - Τα αστρικά ταξίδια θα γίνουν πραγματικότητα; (vid)

ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΕΝΤΕΡΠΑΪΖ ΚΑΙ ΤΟ STAR TREK ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Την πειραματική επιβεβαίωση της Θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας του Α.Άινσταϊν είναι έτοιμοι να αποδείξουν οι επιστήμονες με βάση την οποία υπάρχου τα λεγόμενα βαρυτικά κύματα και καμπυλώνουν τον Χωροχρόνο μέσα στον οποίο ζούμε όλοι μας.
Για πολλούς η καμπύλωση του Χωροχρόνου αποτελεί την μόνη διέξοδο για μελλοντικά αστρικά ταξίδια και "διαδρομές" μέσα στον Χρόνο.
Το μη επανδρωμένο διαστημικό εργαστήριο LISA Pathfinder εκτόξευσε χθες η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος ESA, με στόχο την πειραματική επιβεβαίωση της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Ο πύραυλος Βέγκα, που εκτοξεύθηκε χθες με επιτυχία από τη διαστημική βάση του Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα, μετέφερε το εργαστήριο σε τροχιά, με σκοπό την παρατήρηση βαρυτικών κυμάτων στο διάστημα.

"

Την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, που δημοσιεύθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1915.

 

Η θεωρία του θέλει τα κύματα αυτά να εμφανίζονται σε κάθε σημείο του σύμπαντος και να προκαλούνται από γιγάντια επιταχυνόμενα αντικείμενα. Μέχρι στιγμής, τα βαρυτικά κύματα δεν έχουν εντοπισθεί, εξαιτίας της πολύ μικρής τους ισχύος.

 

«Τα κύματα που εκπέμπονται από δύο μαύρες τρύπες σε τροχιά η μία γύρω από την άλλη θα μετακινούσαν χάρακα μήκους ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων, κατά ένα και μόνον άτομο», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η ESA.

 

Το κρίσιμο πείραμα του LISA Pathfinder θα πραγματοποιηθεί χάρη σε δύο μικρούς ομοιόμορφους επίχρυσους κύβους από πλατίνα, σε απόσταση 38 εκατοστών ο ένας από τον άλλο. Απομονωμένοι από κάθε εξωτερική και εσωτερική δύναμη, εκτός από τη βαρύτητα, οι κύβοι θα βρεθούν σε ελεύθερη πτώση, ώστε να διαπιστωθεί εάν η θέση τους θα μεταβληθεί λόγω των βαρυτικών κυμάτων.

 

Η γενική σχετικότητα είναι μια θεωρία βαρύτητας που αναπτύχθηκε από τον Άινσταϊν την περίοδο 1907-2015

Η ανάπτυξη της γενικής σχετικότητας ξεκίνησε με την αρχή της ισοδυναμίας, σύμφωνα με την οποία οι καταστάσεις επιταχυνόμενης κίνησης και ηρεμίας σε ένα βαρυτικό πεδίο (για παράδειγμα πάνω στην επιφάνεια της Γης) είναι ταυτόσημες.
Το αποτέλεσμα της ιδέας αυτής είναι ότι η ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακή κίνηση σε μη ευκλείδειο χώρο: Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο σε ελεύθερη πτώση, πέφτει επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα κινούνται όταν δεν ασκείται πάνω τους δύναμη, αντί να πέφτει λόγω της δύναμης της βαρύτητας, όπως συμβαίνει στην κλασική μηχανική.
Αυτό είναι ασύμβατο με την κλασική μηχανική και την ειδική σχετικότητα, επειδή σε αυτές τις θεωρίες αντικείμενα που κινούνται αδρανειακά δε μπορούν να επιταχύνουν το ένα σε σχέση με το άλλο, αλλά αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση κάνουν ακριβώς αυτό.
Για να λυθεί η δυσκολία, ο Άινσταϊν πρότεινε αρχικά πως ο χωροχρόνος είναι καμπυλωμένος. Το 1915 ανακοίνωσε τις πεδιακές εξισώσεις Άινσταϊν, οι οποίες συσχετίζουν την καμπύλωση του χωροχρόνου σε σχέση με τη μάζα, την ενέργεια και την ορμή μέσα σε αυτόν.
Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας:

 

• Ο χρόνος περνά διαφορετικά σε χαμηλότερα βαρυτικά δυναμικά. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου.
• Οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα.
• Ακόμα και οι ακτίνες του φωτός (όπου τα φωτόνια δεν έχουν μάζα) αλλάζουν πορεία παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου.
• Ερμηνεύει τη διαστολή του Σύμπαντος, και τα μακρινά μέρη του απομακρύνονται από εμάς σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δεν αντιτίθεται στην ειδική σχετικότητα, καθώς είναι το ίδιο το Σύμπαν το οποίο διαστέλλεται.

 

Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία για τη δομή του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:

1. Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
2. Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.

Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:

• Διαστολή χρόνου: Τα ρολόγια δύο παρατηρητών που κινούνται με διαφορετική ταχύτητα, γυρνάνε με διαφορετικό ρυθμό. Για τον ταχύτερο παρατηρητή το ρολόι γυρνάει πιο αργά. Από αυτήν την αρχή προκύπτει το παράδοξο των διδύμων).
• Συστολή του μήκους: Τα μήκη που μετρούν δύο παρατηρητές που κινούνται με διαφορετική ταχύτητα είναι διαφορετικά. Για τον ταχύτερο παρατηρητή τα μήκη είναι μικρότερα.
• Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α.
• Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες.

Οι αποκλίσεις μεταξύ δύο παρατηρητών στον παρατηρούμενο χρόνο και τα παρατηρούμενα μήκη για ένα σύστημα χωροχρόνου με σταθερή ταχύτητα του φωτός για όλους του παρατηρητές δίνονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ.
Η ειδική θεωρία της σχετικότητας εισάγει επίσης τις έννοιες της μάζας ηρεμίας και της μάζας αδρανείας για κάθε παρατηρούμενο σώμα. Ο διαχωρισμός αυτός οφείλεται στο ότι η παρατηρούμενη μάζα ενός σώματος εξαρτάται από την ταχύτητά του σε σχέση με τον παρατηρητή.
Μάζα ηρεμίας είναι η μάζα του σώματος όταν αυτό είναι ακίνητο σε σχέση με κάποιον παρατηρητή και μάζα αδρανείας η παρατηρούμενη μάζα όταν το σώμα κινείται. Όσο μεγαλύτερη είναι η παρατηρούμενη ταχύτητα ένος σώματος τόσο μεγαλύτερη είναι και η παρατηρούμενη μάζα του. Είναι αδύνατο ένα σώμα να έχει μάζα και να κινείται με την ταχύτητα του φωτός καθώς σε αντίθετη περίπτωση η μάζα αδρανείας του θα πρέπει να είναι άπειρη, ανεξαρτήτως του μεγέθους της μάζας ηρεμίας.

Η ταχύτητα του φωτός στο κενό έχει την ίδια τιμή,
 , σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς.
Με άλλα λόγια, οποιοσδήποτε μετρά την ταχύτητα του φωτός θα βρει την ίδια τιμή, c. Αν αποδεχθούμε τη Θεωρία της σχετικότητας του Einstein, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η σχετική κίνηση δεν έχει καμιά σημασία για τη μέτρηση της ταχύτητας του φωτός.
Αν μελετήσει κανείς ορισμένες από τις συνέπειες της σχετικότητας όπως αναφέρει το άρθρο του christianity-science.gr, θα διαπιστώσει ότι αντιτίθενται στις βασικές ιδέες μας για τον χώρο και τον χρόνο. Θα περιορίσουμε τη μελέτη μας στην έννοια του του χρόνου και του ταυτοχρονισμού, οι οποίες είναι εντελώς διαφορετικές στη σχετικιστική μηχανική από ό,τι είναι στη νευτώνεια μηχανική.
Ομοίως συμβαίνει και για το μήκος (το οποίο όμως δεν αποτελεί αντικείμενο μελέτης του παρόντος άρθρου). Παραδείγματος χάριν μερικές συνέπειες της σχετικότητας είναι ότι η απόσταση μεταξύ δύο σημείων και το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο συμβάντων εξαρτώνται από το σύστημα αναφοράς στο οποίο μετρούνται.
Αυτό σημαίνει ότι στη σχετικότητα δεν υπάρχει η έννοια του απόλυτου μήκους ή του απόλυτου χρόνου. Επίπλέον, συμβάντα που συντελούνται ταυτοχρόνως σε διαφορετικές θέσεις σε ένα σύστημα, δεν είναι, εν γένει, ταυτόχρονα σε ένα άλλο σύστημα.

Μια βασική παραδοχή της νευτώνειας μηχανικής είναι ότι υπάρχει μια παγκόσμια κλiμακα χρόνου η οποία είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές. Πράγματι, ο Νεύτων έγραφε ότι «Ο απόλυτος, αληθινός και μαθηματικός χρόνος, από την ίδια του τη φύση, ρέει ομοιόμορφα χωρίς καμιά συσχέτιση με οτιδήποτε το εξωτερικό». 

Έτσι, ο Νεύτων και οι υποστηρικτές του θεώρησαν το ταυτόχρονο, απλώς, ως δεδομένο. Στην ειδική θεωρία της σχετικότητας, ο Einstein εγκατέλειψε αυτήν την υπόθεση. Σύμφωνα με τον Einstein, οι μετρήσεις, χρονικών διαστημάτων εξαρτώνται από το σύστημα αναφοράς στο οποίο γίνεται η μέτρηση.
Προκειμένου να επεξηγήσει το σημείο αυτό, ο Einstein επινόησε το εξής νοητικό πείραμα. 'Ενα όχημα κινείται με σταθερή ταχύτητα όταν δύο κεραυνοί χτυπούν τα άκρα του οχήματος, όπως δείχνει το Σχήμα 1α, αφήνοντας σημάδια στο όχημα και στο έδαφος. 'Εστωσαν Α' και Β' τα σημάδια που αποτυπώνονται στο όχημα και Α και Β τα αντίστοιχα σημάδια που αποτυπώνονται στο έδαφος.
Ένας παρατηρητής στο σημείο Ο', ο οποίος κινείται με το όχημα, βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των Α' και Β', ενώ ένας ακίνητος παρατηρητής στο σημείο Ο του εδάφους βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των Α και Β. Τα συμβάντα που καταγράφονται από τους δύο παρατηρητές είναι τα φωτεινά σήματα που εκπέμπονται από τους κεραυνούς.
Ας υποθέσουμε ότι τα δύο φωτεινά σήματα φθάνουν στον ακίνητο παρατηρητή στο Ο την ίδια χρονική στιγμή, όπως φαίνεται στο Σχήμα 1β. Αυτός ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι τα φωτεινά σήματα έχουν διανύσει ίσες αποστάσεις με την ίδια ταχύτητα. Έτσι ο παρατηρητής στο σημείο Ο ορθά συμπεραίνει ότι τα συμβάντα στα σημεία Α και Β συντελούνται ταυτοχρόνως.
Τώρα ας θεωρήσουμε τα ίδια συμβάντα, όπως τα αντιλαμβάνεται ο κινούμενος παρατηρητής στο σημείο Ο' του οχήματος. Τη χρονική στιγμή που τα φωτεινά σήματα φθάνουν στον ακίνητο παρατηρητή στο Ο, ο παρατηρητής στο Ο' έχει μετακινηθεί, όπως φαίνεται στο Σχήμα 1β. Συνεπώς, το φωτεινό σήμα από το Β' έχει ήδη αφιχθεί στο Ο', ενώ το φωτεινό σήμα από το Α' δεν έχει ακόμη φθάσει στο Ο'.

Σχήμα 1: Δύο κεραυνοί χτυπούν τα άκρα ενός κινούμενου οχήματος. (α) Τα συμβάντα φαίνονται ότι είναι ταυτόχρονα
για τον ακίνητο παρατηρητή στο Ο, ο οποίος βρίσκεται στο μέσο της απόστασης μεταξύ των Α και Β. (β) Τα συμβάντα
δεν φαίνονται ότι είναι ταυτόχρονα για τον κινούμενο παρατηρητή στο Ο', ο οποίος υποστηρίζει ότι το πρόσθιο άκρο
του οχήματος υφίσταται το χτύπημα του κεραυνού πριν από το οπίσθιο άκρο
Σύμφωνα με τον Einstein, o παρατηρητής στο O' πρέπει να παρατηρεί ότι το φως διαδίδεται με την ίδια ταχύτητα που μετρείται και από τον παρατηρητή στο O. Συνεπώς, o παρατηρητής στο O' συμπεραίνει ότι o κεραυνός χτυπά το πρόσθιο άκρο του οχήματος προτού χτυπήσει το οπίσθιο άκρο. Αυτό το ιδεατό πείραμα δείχνει σαφώς ότι τα δύο συμβάντα, τα οποία φαίνονται ότι είναι ταυτόχρονα για τον παρατηρητή στο O, δεν φαίνονται να είναι ταυτόχρονα για τον παρατηρητή στο Ο'. Με άλλα λόγια,
δύο συμβάντα τα οποία είναι ταυτόχρονα σε ένα σύστημα αναφοράς, δεν είναι, εν γένει, ταυτόχρονα σε ένα δεύτερο σύστημα που κινείται ως προς το πρώτο. Αυτό σημαίνει ότι o ταυτοχρονισμός δεν είναι απόλυτη έννοια.
Σ’ αυτό το σημείο, ίσως αναρωτηθείτε ποια από τις δύο παρατηρήσεις είναι σωστή σε ό,τι αφορά τα δύο συμβάντα. H απάντηση είναι ότι και οι δύο είναι σωστές, επειδή η Αρχή της Σχετικότητας αναφέρει ότι δεν υπάρχει κάποιο προνομιακό αδρανειακό σύστημα αναφοράς.
Μολονότι οι δύο παρατηρητές καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα, και οι δύο έχουν δίκιο στο δικό τους σύστημα αναφοράς, επειδή η έννοια του ταυτοχρονισμού δεν είναι απόλυτη. Πράγματι, αυτό είναι το κεντρικό σημείο της σχετικότητας – δηλαδή κάθε αδρανειακό σύστημα αναφοράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταγραφή συμβάντων και τη μελέτη φυσικών φαινομένων. Δεν υπάρχει κάτι το λανθασμένο με τα ρολόγια ή με τα υποδεκάμετρα που χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση των μετρήσεων. Απλώς τα χρονικά διαστήματα και οι μετρήσεις μήκους εξαρτώνται από τον παρατηρητή.
Παρατηρητές σε διαφορετικά αδρανειακά συστήματα αναφοράς θα μετρούν διαφορετικά χρονικά διαστήματα με τα ρολόγια τους και διαφορετικές αποστάσεις με τα υποδεκάμετρά τους. Ωστόσο, και οι δύο Θα συμφωνούν σε ό,τι αφορά τους νόμους της φυσικής στα αντίστοιχα συστήματα αναφοράς τους, αφού οι νόμοι αυτοί είναι οι ίδιοι για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές.
H σχετικότητα που διέπει τις μετρήσεις χρόνου και αποστάσεων δίνει τη δυνατότητα στους νόμους της φυσικής (συμπεριλαμβανομένων και των εξισώσεων του Maxwell) να είναι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που κινούνται με σταθερή ταχύτητα.
Διαστολή χρόνου
Προκειμένου να δείξουμε ότι o χρόνος δεν ρέει με τον ίδιο ρυθμό για δύο διαφορετικούς αδρανειακούς παρατηρητές, ας θεωρήσουμε ένα όχημα κινούμενο προς τα δεξιά με ταχύτητα u, όπως δείχνει το Σχήμα 2α. Στην οροφή του οχήματος είναι στερεωμένο ένα κάτοπτρο· και ένας παρατηρητής στο Ο', που βρίσκεται σε ακινησία ως προς το όχημα, κρατάει μια λυχνία φωτεινών παλμών σε απόσταση d από το κάτοπτρο. Σε κάποια στιγμή, η λυχνία εκπέμπει έναν φωτεινό παλμό. Επειδή o φωτεινός παλμός έχει ταχύτητα c, o χρόνος που απαιτείται ώστε o παλμός να μεταβεί από τη λυχνία στο κάτοπτρο και να επιστρέψει στη λυχνία μπορεί να βρεθεί από τον ορισμό της ταχύτητας:

όπου η τονούμενη σημειογραφία δηλώνει ότι o χρόνος μετρήθηκε από τον παρατηρητή στο σύστημα αναφοράς του κινούμενου οχήματος.
Τώρα, ας εξετάσουμε το ίδιο σύνολο συμβάντων, όπως παρατηρούνται από έναν παρατηρητή που βρίσκεται στο σημείο O ενός ακίνητου συστήματος αναφοράς (Σχ. 2β). Σύμφωνα με τον παρατηρητή αυτόν, το κάτοπτρο και η λυχνία κινούνται προς τα δεξιά με ταχύτητα u. Τη στιγμή που το φως από τη λυχνία φθάνει στο κάτοπτρο, το κάτοπτρο θα έχει διανύσει μία απόσταση, όπου Δt είναι ο χρόνος που απαιτείται ώστε ο φωτεινός παλμός να μεταβεί από τη λυχνία στο κάτοπτρο και να επιστρέψει στη λυχνία, όπως μετρείται από τον ακίνητο παρατηρητή που βρίσκεται στο Ο. Με άλλα λόγια, λόγω της κίνησης του συστήματος, ο ακίνητος παρατηρητής συμπεραίνει ότι, προκειμένου ο παλμός να προσπέσει στο κάτοπτρο πρέπει να φύγει από τη λυχνία υπό γωνία ως προς την κατακόρυφη διεύθυνση. Συγκρίνοντας τα Σχήματα 2α και 2β, βλέπουμε ότι το φως πρέπει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση στο ακίνητο σύστημα από ό,τι στο κινούμενο σύστημα.

Σχήμα 2: (α) Ένα κάτοπτρο είναι στερεωμένο σε ένα κινούμενο όχημα και ένας φωτεινός παλμός εκπέμπεται από το σημείο Ο', το οποίο βρίσκεται
σε ηρεμία ως προς το όχημα. (β) Σε σχέση με τον ακίνητο παρατηρητή στο έδαφος, το κάτοπτρο και η πηγή παλμών Ο' κινούνται με ταχύτητα u.
Σημειώστε ότι η απόσταση που διανύει ο παλμός όπως αυτή μετρείται από τον ακίνητο παρατηρητή είναι μεγαλύτερη από 2d. (γ) Το ορθογώνιο
τρίγωνο για τον υπολογισμό της σχέσης μεταξύ Δt και Δt'
Τώρα, σύμφωνα με τον Einstein, η ταχύτητα του φωτός πρέπει να είναι c και για τους δύο παρατηρητές. Συνεπώς, προκύπτει ότι το χρονικό διάστημα Δt που μετρείται από έναν παρατηρητή στο ακίνητο σύστημα είναι μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα Δt' που μετρείται από έναν παρατηρητή στο κινούμενο σύστημα. Για να βρούμε τη σχέση μεταξύ των Δt και Δt', είναι βολικό να χρησιμοποιήσουμε το ορθογώνιο τρίγωνο του Σχήματος 2γ. Η εφαρμογή του πυθαγόρειου Θεωρήματος στο συγκεκριμένο τρίγωνο δίνει

Λύνοντας ως προς Δt έχουμε:

Επειδή είναι  , μπορούμε να γράψουμε την προηγούμενη εξίσωση ως εξής

όπου . Το αποτέλεσμα αυτό δηλώνει ότι το χρονικό διάστημα που μετρείται από τον παρατηρητή στο ακίνητο σύστημα είναι μεγαλύτερο από εκείνο που μετρείται από τον παρατηρητή στο κινούμενο σύστημα (επειδή το γ είναι πάντοτε μεγαλύτερο από τη μονάδα).
Σύμφωνα με έναν ακίνητο παρατηρητή, ένα κινούμενο ρολόι είναι
πιο αργό κατά έναν συντελεστή  από ένα ολόιδιο ακίνητο ρολόι.
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως διαστολή του χρόνου.
Το χρονικό διάστημα Δt' ονομάζεται ιδιοχρόνος. Γενικά, ιδιοχρόνος ορίζεται το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο συμβάντων όταν η μέτρηση γίνεται από έναν παρατηρητή που βλέπει τα γεγονότα να συμβαίνουν στην ίδια θέση. Στην περίπτωσή μας, ο παρατηρητής στο Ο' μετράει τον ιδιοχρόνο. δηλαδή, ιδιοχρόνος είναι πάντοτε, ο χρόνος που μετρείται από έναν παρατηρητή ο οποίος κινείται μαζί με το ρολόι.
Είδαμε ότι τα κινούμενα ρολόγια «πάνε πιο αργά» κατά τον συντελεστή . Αυτό ισχύει και για τα συνήθη μηχανικά ρολόγια, καθώς και για το ρολόι «φωτός» που μόλις περιγράφηκε. Πράγματι, μπορούμε να γενικεύσουμε αυτά τα αποτελέσματα αναφέροντας ότι όλες οι φυσικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένων των χημικών αντιδράσεων και των βιολογικών διεργασιών, επιβραδύνονται σε, σχέση με ένα ακίνητο ρολόι όταν συμβαίνουν σε ένα κινούμενο σύστημα.
Παραδείγματος χάριν, ο σφυγμός ενός αστροναύτη που κινείται στο Διάστημα θα πρέπει να προσαρμοστεί με την κλίμακα χρόνου ενός ρολογιού που βρίσκεται μέσα στο διαστημόπλοιο. Το ρολόι του αστροναύτη και ο σφυγμός του επιβραδύνονται σε σχέση με ένα ακίνητο ρολόι. Ο αστροναύτης όμως, προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρυθμός ζωής επιβραδύνεται στο διαστημόπλοιο.
Η διαστολή του χρόνου είναι ένα πραγματικό φαινόμενο που έχει επιβεβαιωθεί με διάφορα πειράματα.
Αποσπάσματα από το βιβλίο:           «Σύγχρονη Φυσική» - Κεφάλαιο 1ο των R.A.Serway – C.J.Moses – C.A.Moyer,
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2001

Μέσα σε αυτό το νέο θεωρητικό πλαίσιο, ο χώρος και ο χρόνος παύουν πλέον να είναι εκείνες οι απόλυτες και «άκαμπτες» δομές της κλασικής, νευτώνειας φυσικής όπως αναφέρει στο ενδιαφέρον άρθρο του το Ευγενίδειο Ίδρυμα, μέσα στις οποίες υλοποιούνται, ανεπηρέαστα απ’ αυτές, τα φυσικά φαινόμενα, και η βαρύτητα παύει να είναι απλά αυτή η μυστηριώδης δύναμη που έλκει ένα σώμα, δρώντας ακαριαία από απόσταση. Αντίθετα, μέσα από μια σειρά πολύπλοκων και ιδιαίτερα δύσκολων στην επίλυσή τους εξισώσεων, ο Αϊνστάιν θα περιγράψει τη βαρύτητα ως τη στρέβλωση που προκαλεί η παρουσία της ύλης στη δομή του τετραδιάστατου χωροχρόνου. 

 

Και ο χωροχρόνος, δυναμικός πλέον και όχι απόλυτος, καθορίζει με τη σειρά του την τροχιά κάθε αντικειμένου, που κινείται εντός του, από αυτόν ακριβώς τον βαθμό της καμπύλωσής του. Όπως το έθεσε αρκετά χρόνια αργότερα ο φυσικός John Wheeler, «η ύλη υπαγορεύει στον χωροχρόνο πώς θα καμπυλωθεί και ο βαθμός καμπύλωσης του χωροχρόνου υπαγορεύει στην ύλη πώς θα κινηθεί». 

 

Πολλές από τις θεμελιώδεις προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, από τη μετάπτωση του περιηλίου του Ερμή στην καμπύλωση του φωτός και από την ύπαρξη των μαύρων τρυπών στη διαστολή του Σύμπαντος, έχουν ήδη επιβεβαιωθεί. Ωστόσο, μία ακόμη από αυτές, στην οποία κατέληξε ο ίδιος ο Αϊνστάιν ελάχιστους μήνες μετά τη δημοσίευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, εξακολουθεί να αντιστέκεται στις προσπάθειες των επιστημόνων να την επιβεβαιώσουν. Η πρόβλεψη αυτή δεν είναι άλλη από την ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων. 

 

Τα βαρυτικά κύματα είναι διαταραχές ή διακυμάνσεις στον ίδιο τον ιστό του χωροχρόνου, οι οποίες διαδίδονται κατά τρόπο ανάλογο περίπου με τους κυματισμούς που δημιουργούνται όταν πετάξουμε ένα βότσαλο μέσα σε μια λίμνη. Σχεδόν κάθε μεταβολή στην κινητική κατάσταση ενός σώματος (εκτός από την περίπτωση που η μεταβολή αυτή είναι σφαιρικά συμμετρική, όπως κατά την σφαιρικά συμμετρική κατάρρευση ενός άστρου), αφήνει το «αποτύπωμά» της στον χωροχρόνο με τη μορφή ενός βαρυτικού κύματος, το οποίο απομακρύνεται από την «πηγή» του με την ταχύτητα του φωτός. Κάθε βαρυτικό κύμα, κατά τη διάδοσή του, μεταβάλλει με συγκεκριμένο και ρυθμικό τρόπο (επιμήκυνση σε μία διεύθυνση και συρρίκνωση κατά την κάθετη διεύθυνση) τις αποστάσεις μεταξύ των ελεύθερων σωμάτων, σε ένα επίπεδο κάθετο στη διεύθυνση διάδοσής του. 

 

Προκειμένου να οπτικοποιήσουμε όσο είναι δυνατόν αυτές τις ταλαντώσεις της ύλης που προκαλούνται από τα βαρυτικά κύματα, ας υποθέσουμε αρχικά ότι παρατηρούμε από το πλάι ένα πλοίο που βρίσκεται στη θάλασσα και ότι μία σειρά από κύματα το προσεγγίζουν επίσης από το πλάι. Καθώς η κορυφή ενός θαλάσσιου κύματος διέρχεται κάτω από το πλοίο, παρατηρούμε ότι το πλοίο «ανεβαίνει» σε ένα μέγιστο ύψος και στη συνέχεια «κατεβαίνει», για να καταλήξει σε ένα ελάχιστο ύψος, όταν ακριβώς από κάτω του βρίσκεται η «κοιλάδα» του κύματος κ.ο.κ.. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι διαστάσεις του πλοίου παραμένουν αμετάβλητες.

 

Εάν, όμως, σε αυτό το «νοητικό» μας πείραμα αντικαθιστούσαμε τα κύματα της θάλασσας με τα βαρυτικά κύματα, θα βλέπαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Όταν, για παράδειγμα, η «κορυφή» του βαρυτικού κύματος διερχόταν από το πλοίο, θα το «ξεχείλωνε», προκαλώντας διαστολή στο μήκος του και ταυτόχρονη συρρίκνωση στο ύψος του. Στη συνέχεια, όταν η «κοιλάδα» του βαρυτικού κύματος διερχόταν από το πλοίο, θα προκαλούσε την αντίθετη μεταβολή, δηλαδή συρρίκνωση στο μήκος του και επιμήκυνση στο ύψος του. Με δυο λόγια, εκείνες οι διαστάσεις του πλοίου, οι οποίες είναι κατακόρυφες στη διεύθυνση διάδοσης του βαρυτικού κύματος, θα μεταβάλλονταν περιοδικά. 

 

Καθώς ένα βαρυτικό κύμα διαδίδεται στον χωροχρονικό ιστό του Σύμπαντος, όσο περισσότερο απομακρύνεται από τη φυσική αιτία που το δημιούργησε, τόσο περισσότερο εξασθενεί και τόσο περισσότερο ελαχιστοποιούνται οι ταλαντώσεις που προκαλεί στην ύλη. Αυτή η αλληλεπίδραση των βαρυτικών κυμάτων με την ύλη είναι μάλιστα τόσο αμελητέα, που εάν κάποιο βαρυτικό κύμα, προερχόμενο από έναν γειτονικό μας γαλαξία, διερχόταν από το Ηλιακό μας σύστημα, θα μετέβαλλε τη μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο κατά απόσταση μικρότερη από τη διάμετρο ενός ατόμου.

 

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει και πόσο δύσκολο είναι να ανιχνευθούν στην πράξη τα βαρυτικά κύματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα φαινομένων που, όπως πιστεύουν οι επιστήμονες, είναι δυνατό να δημιουργήσουν βαρυτικά κύματα ικανά να προκαλέσουν μετρήσιμες ταλαντώσεις στην ύλη, αποτελούν και τα διπλά συστήματα άστρων νετρονίων, οι εκρήξεις υπερκαινοφανών που δεν είναι σφαιρικά συμμετρικές, οι συγκρούσεις μεταξύ αστέρων νετρονίων και οι συγχωνεύσεις γιγάντιων μαύρων τρυπών στους γαλαξιακούς πυρήνες. 

 

Παρόλο που τα βαρυτικά κύματα δεν έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξή τους. Η ισχυρότερη, ίσως, απ’ αυτές προέκυψε το 1974 με την ανακάλυψη ενός παράξενου αστρικού συστήματος από τους Αμερικανούς αστροφυσικούς Russel Hulse και Joseph Taylor, οι οποίοι για την ανακάλυψή τους αυτή τιμήθηκαν το 1993 με το Νόμπελ Φυσικής. Με τη βοήθεια του γιγάντιου ραδιοτηλεσκοπίου Arecibo στο Πόρτο Ρίκο,  οι δύο επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το σύστημα αυτό, 20.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη, στον Αστερισμό Αετός, αποτελείται από έναν πάλσαρ καθώς και από έναν ακόμη αστέρα, ο οποίος εικάζεται ότι είναι αστέρας νετρονίων.

 

Οι αστέρες νετρονίων είναι τα αστρικά λείψανα, τα οποία «επιβιώνουν» του εκρηκτικού διαμελισμού άστρων με μάζα πολλαπλάσια απ’ αυτήν του Ήλιου, κατά τη διάρκεια εκρήξεων σουπερνόβα. Οι πάλσαρ, από την άλλη, είναι ταχύτατα περιστρεφόμενοι αστέρες νετρονίων με πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο, οι οποίοι εκπέμπουν από τους μαγνητικούς τους πόλους στενές δέσμες ακτινοβολίας. Καθώς ένας πάλσαρ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, οι δύο κώνοι ακτινοβολίας που εκπέμπει, «σαρώνουν» το Διάστημα, ακριβώς όπως και το περιστρεφόμενο «μάτι» ενός φάρου.

 

Εάν η ακτινοβολία αυτή «τυχαίνει» να σαρώνει στο πέρασμά της τη Γη, την αντιλαμβανόμαστε ως μια παλλόμενη πηγή ακτινοβολίας που αναβοσβήνει, δηλαδή ως ένα παλλόμενο αστέρι (pulsating star, pulsar).

 

Ο πάλσαρ των Hulse-Taylor, όπως είναι σήμερα γνωστός, έδωσε στους επιστήμονες ένα μοναδικό «εργαστήριο», με τη βοήθεια του οποίου μπορούσαν να ελέγξουν συγκεκριμένες προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας.

 

Η συστηματική του παρακολούθηση τα χρόνια που ακολούθησαν, οδήγησε τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι τα δύο αυτά ουράνια σώματα περιστρέφονται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα το ένα γύρω από το άλλο, καθώς αργά αλλά σταθερά η μέση απόστασή τους μειώνεται, έτσι ώστε υπολογίζεται ότι τελικά θα συγκρουστούν σε περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, όταν ένα διπλό αστρικό σύστημα εκπέμπει βαρυτικά κύματα, αποβάλλει ενέργεια, με αποτέλεσμα η τροχιά του να συρρικνώνεται και κατά συνέπεια η περίοδός της να μειώνεται.

 

Οι μεταβολές αυτές, αν και ελάχιστες, έχουν ήδη μετρηθεί και αντιστοιχούν με μεγάλη ακρίβεια στις τιμές που προβλέπει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, γεγονός που αποτελεί μια ισχυρή, αλλά παρόλ’ αυτά έμμεση ένδειξη ότι τα βαρυτικά κύματα που προέβλεψε ο Αϊνστάιν όντως υπάρχουν.

 

Πιο πρόσφατα, η ανακάλυψη του πρώτου διπλού πάλσαρ, του πρώτου δηλαδή διπλού αστρικού συστήματος που αποτελείται από δύο πάλσαρ, έχει δώσει την ευκαιρία στους αστρονόμους να ελέγξουν τις προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας με περισσότερη ακρίβεια από ποτέ.

 

Αυτό το μοναδικό διπλό σύστημα πάλσαρ ανακαλύφθηκε το 2003 σε απόσταση μόλις 2.000 ετών φωτός μακριά, προς την κατεύθυνση του Αστερισμού Πρύμνη. Σύμφωνα με τις έως τώρα παρατηρήσεις, η τροχιά του συστήματος συρρικνώνεται κατά 7 χιλιοστά τον χρόνο, ακριβώς όπως προβλέπει και η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας

Εν ολίγοις αυτό που προσπαθούμε να δούμε είναι αν τα ταξίδια του Enterprize στο θρυλικό Star Trek που ταξίδευε με ταχύτητες πολλαπλάσιες του Φωτός καθώς ο "αντιδραστήρας αντιύλης του" μπορούσε να καμπυλώσει τον Χωροχρόνο, είναι εφικτό να γίνουν.
Η σκέψη είναι απλή, "δεν πάμε στο βουνό εμείς, φέρνουμε το βουνό σε εμάς", είναι η αντίστροφη πορεία του "αίτιου και αιτιατού" και αυτό από μόνο του, αρκεί για να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται η Ανθρωπότητα.


















Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Τι εννοούσε ο Χρουστσόφ όταν έλεγε: "Τα Ελληνικά τελωνεία του διαστήματος περιπολούν γύρω από την Γη μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα"; [φωτό]

«Τα Ελληνικά τελωνεία του διαστήματος περιπολούν γύρω από την Γη μέχρι να…έρθει η κατάλληλη ώρα» Άραγε τι εννοούσε; Τσαλατζερ και Κολούμπια καταστράφηκαν.

Με το όνομα Απόλλων πήγαν οι Αμερικανοί στο φεγγάρι και με το όνομα κόσμος οι ρώσοι έκαναν περιστροφές στην γη.

Στην Μυθοδια Έλληνα βαλαν να τραγουδήσει (παπαθανασιου) από τις στήλες του Ολυμπίου Διός. Στείλαν το τραγουδι στον Άρη.

Ποιος θα το ακούσει; Και γιατί δεν το κάνανε στην Αμερική και ξόδεψαν τόσα λεφτά;

 Γιατί η ΝΑΣΑ διαβάζει αρχαία ελληνικά και γιατί στο κατεστραμμένο Άτια του Ρόσγουελ βρέθηκε πινακίδα με ελληνικά γράμματα; Γιατί πολλά Άτια έχουν το σύμβολο του κηρύκειου και το διπλό Ε;

Γιατί αγρογλυφικα έχουν το Δ που είναι μόνο ελληνικό και τους μαιάνδρους;

Γιατί στην σελήνη και στον Άρη βρέθηκαν ελληνικά γράμματα;

Μήπως είναι αλήθεια αυτά που λένε ότι στο φεγγάρι βρήκαν καταστραμμένο διαστημόπλοιο με ελληνικά γράμματα;

Έχουμε σχέση εμείς με τους εξωγήινους;

Η ιστορική φράση του ηγέτη της σοβιετικής ένωσης Νικήτα Χρουτσώφ, ενώπιον της γενικής συνελεύσεως των ηνωμένων εθνών, τον Σεπτέμβριο του 1960(εποχή ψυχρού πολέμου), όταν εντός της συνελεύσεως λογομάχησε σε υψηλούς τόνους με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντουάϊτ Αινζεχάουερ, λόγω της καταρρίψεως του κατασκοπευτικού αεροσκάφους u-2 των ΗΠΑ που ίπτατο άνωθεν της Ρωσίας.

Τα ελληνικά τελωνεία του διαστήματος περιπολούν γύρω από την γη, μέχρι να έρθει η ώρα της αποκάλυψης!

Γιατί το είχε πει αυτό; Τι ήξερε;

Μία, τουλάχιστον, απάντηση είναι η εξής:

«Αλήθεια, τριάντα χιλιάδες υπάρχουν από τον Δία φύλακες αθάνατοι των θνητών ανθρώπων απάνω στην πολύκαρπη γη. Και τούτοι παρακολουθούν τις δίκες και τα εγκλήματα γυρίζοντας αχνοντυμένοι παντού στην Γη».

Ησίοδος, Έργα και Ημέραι στίχοι 252-255

Οι αθάνατοι αυτοί φύλακες είναι αποσταλμένοι από τον Δία και προερχόμενοι από το πρώτο γένος, το λεγόμενο Χρυσό Γένος, σύμφωνα με τους στίχους 123-125.

Τα λόγια του Χρουτσώφ δεν ήταν τυχαία. Παράφρασε τους παραπάνω στίχους του Ησίοδου, αλλά δεν τους άλλαξε το νόημα. Τους μετέφερε στην ορολογία του σήμερα. Και σίγουρα δεν το έκανε τυχαία.

Οι συνομιλητές του Χρουτσώφ, σίγουρα, καταλάβαιναν σε τι αναφερόταν…

Εσείς;


Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΠΩΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΧΑΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΔΙΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΕ ΞΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ

Ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο όπως αυτό της επονομαζόμενης ψευδώς “ανακεφαλαιοποίησης” των συστημικών ελληνικών τραπεζών δεν έχει προηγούμενο όχι μόνο στην ελληνική ιστορία αλλά μάλλον και στην παγκόσμια.  

Δεν υπάρχει πουθενά προηγούμενο να χάνει το ελληνικό Δημόσιο μέσα σε ένα βράδυ, μετά από σκοτεινές μεθοδεύσεις, πάνω από 40 δισ. που έχει τοποθετήσει στις τράπεζες, ενώ με 5 δισ. περίπου οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, με τη συνδρομή άλλων 6 δισ. που έβαλε το ελληνικό Δημόσιο (!), να αφελληνίζονται και να περνάνε στα χέρια ξένων και συχνά άγνωστων κερδοσκοπικών κεφαλαίων.  

Δεν υπάρχει προηγούμενο, επίσης, να εκτελούνται κανονικά χιλιάδες ασφαλισμένοι, των οποίων τα ασφαλιστικά ταμεία απώλεσαν για άλλη μια φορά σε ένα βράδυ 1-2 δισ. ευρώ, από την απαξίωση των μετοχών τους στις τράπεζες.  

Όπως δεν υπάρχει προηγούμενο να καταληστεύονται χιλιάδες μικρομέτοχοι, οι οποίοι είδαν τις επενδύσεις τους να εξαερώνονται. 

ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΣΚΑΝΔΑΛΟ  

Ποιοι μεθόδευσαν ή, αν δεν μεθόδευσαν, ποιοι επέτρεψαν και δεν εμπόδισαν να πραγματοποιηθεί αυτό το μέγα σκάνδαλο της κατ' ευφημισμό λεγόμενης “ανακεφαλαιοποίησης”;  

Ποιοι επέτρεψαν, δεν εμπόδισαν και ανέχθηκαν αυτές τις σκοτεινές διαδικασίες με τις οποίες χάθηκαν οριστικά τα 40 δισ. του Δημοσίου, που είχαν τοποθετηθεί στις προηγούμενες, σκανδαλώδεις κι αυτές, ανακεφαλαιοποιήσεις, αφού δεν μπορούν να ανακτηθούν πλέον, ακόμη και αν τα πράγματα πάνε σχετικά καλά, ούτε σε δύο αιώνες, ενώ κινδυνεύουν να χαθούν και τα νέα 6 δισ. που έβαλε το Δημόσιο και στη νέα, τωρινή ανακεφαλαιοποίηση;  

Ποιοι επέτρεψαν, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις των ξένων επενδυτών, οι τιμές στα βιβλία προσφορών να είναι μηδέν. Ναι, καλώς εγγράφη, μηδέν.

Ποιοι επέτρεψαν το ποσοστό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (στην ουσία το ποσοστό του ελληνικού Δημοσίου) στις τράπεζες, να πέσει από το 56,3% κατά μέσο όρο στο 21% μετά την ανακεφαλαιοποίηση;  

Ποιοι ανέχθηκαν να εκτελεστούν εν ψυχρώ τα ασφαλιστικά ταμεία και οι μικρομέτοχοι;  

Την απόλυτη ευθύνη γι' αυτό φέρουν οι πιστωτές, δηλαδή η τερατόικα, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM και φυσικά την πρώτη ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, Τσίπρας, Δραγασάκης, Τσακαλώτος, Σταθάκης και μαζί τους ο Γιάννης Στουρνάρας, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Από κει και το γεύμα συνενόχων που παρέθεσε ο Γ. Στουρνάρας στους μέχρι πρότινος σφοδρούς πολέμιούς του, Τσίπρα και Δραγασάκη (αν και για τον τελευταίο έχουμε αμφιβολίες πως ήταν ποτέ απέναντι στον Στουρνάρα).  

Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ  

Χαρακτηριστική των σκοτεινών και χαριστικών μεθοδεύσεων που επέτρεψαν το μέγα σκάνδαλο ήταν η αλλαγή που έγινε μέσα σε 20 μέρες της παρ. 5 του άρθρου 7, του Ν. 4310/15 η οποία ανέφερε πως, για τις ανάγκες της ανακεφαλαιοποίησης “η τιμή κάλυψης των μετοχών ορίζεται ως τιμή, όπως αυτή προκύπτει από τη διαδικασία του βιβλίου προσφορών, που διενεργείται από κάθε πιστωτικό ίδρυμα. Με απόφαση του Γενικού Συμβουλίου το ΤΧΣ δύναται να δεχτεί αυτή την τιμή, υπό την προϋπόθεση ότι το Ταμείο έχει αναθέσει και έχει λάβει γνώση από ανεξάρτητο χρηματοοικονομικό σύμβουλο, ο οποίος γνωμοδοτεί ότι η διαδικασία βιβλίου προσφορών είναι σύμφωνη με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική στις συγκεκριμένες περιστάσεις”.  

Δεν πέρασαν 20 μέρες και με τον Ν. 4346/15 “Επείγουσες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις” (Αρ. ΦΕΚ 152 Α'/20.11.2015) επήλθε με το άρθρο 5 Τροποποίηση του Ν. 3864/2010 (Α' 119). Στην παρ. 24, σημειώνεται πως “Στο δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α' της παραγράφου 5 του άρθρου 7 η φράση “το Ταμείο δύναται να δεχτεί αντικαθίσταται με τη φράση “το Ταμείο δέχεται”.  

Πιο απλά με το Ν. 4346/15 το ΤΧΣ υποχρεώνεται να δεχτεί την τιμή που θα προκύψει από τη διαδικασία του βιβλίου προσφορών οποιαδήποτε και εάν είναι αυτή!  

Με τον τρόπο αυτό δόθηκε νομική κάλυψη ώστε το ΤΧΣ να μη μπορεί να αρνηθεί τις εξευτελιστικές τιμές που προέκυψαν από τις αυξήσεις κεφαλαίου.  

Αλλά μεγάλο ζητούμενο είναι και η έκθεση του ανεξάρτητου χρηματοοικονομικού συμβούλου της Rothschild, η οποία γνωμοδοτεί ότι η διαδικασία βιβλίου προσφορών είναι σύμφωνη με τη διεθνή βέλτιστη πρακτική. Η βέλτιστη πρακτική επιτάσσει και εύλογη αξία τιμών, αλλά ο οίκος, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, δεν έδωσε γνώμη για το εύλογο των τιμών.  

Προκύπτει λοιπόν ανάγκη να δοθεί στη δημοσιότητα η Έκθεση της Rothschild που κατατέθηκε πρόσφατα από την ελληνική πλευρά στην ΕΕ.  

Η ως άνω τροπολογία “κάλυψε” νομικά το ΤΧΣ και τα μέλη της Διοίκησής του να αποδεχθούν, χωρίς να μπορούν να κατηγορηθούν για απιστία, τις εξευτελιστικές τιμές των μετοχών των τραπεζών που προέκυψαν με την παρέμβαση των ξένων κεφαλαίων στα βιβλία προσφορών.  

Γίνεται προφανές, ότι για το μέγα σκάνδαλο της “ανακεφαλαιοποίησης” των τραπεζών μεσολάβησαν, πέραν των ανοχών και των μεθοδεύσεων, “φωτογραφικές” ρυθμίσεις, ενώ προκύπτουν πελώριες πολιτικές και βαρύτατες ποινικές ευθύνες.

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...