Σήμερα δόθηκαν στο φως της δημοσιότητας οι παραστάσεις από τα μαρμάρινα επιστύλια και πάλι προκύπτουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Φαίνεται σαν να πρόκειται πε΄ρι σπονδής σε ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, κάποιον που έχει το status ήρωα-θεού και μόνο ένας εξ'οσων γνωρίζουμε ανήκε σε τέτοιο διαμετρημα.
Μία σπονδή για ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο αποκαλύπτουν οι
παραστάσεις στα μαρμάρινα επιστύλια , που δόθηκαν σήμερα στην
δημοσιότητα.
Στο Hellasforce δημοσιεύονται μερικοί πολύ ενδιαφέροντες συμβολισμοί
Ταύρος: Ήταν για τους αρχαίους Έλληνες το καταλληλότερο ζώο για
θυσία. Στην αρχαία Ελλάδα ο ταύρος ήταν η ενσάρκωση, το σύμβολο ή το
έμβλημα των θεών της δημιουργίας, οι οποίοι κατοικούσαν στον ουρανό ή σε
ψηλές βουνοκορφές. Σε όλους τους πολιτισμούς οι θεοί, οι πατέρες των
θεών, δημιουργοί του κόσμου και του ουρανού -τα μάτια των οποίων ήταν ο
ήλιος και η σελήνη- εμφανίζονταν με μορφή ταύρου ή συνοδεύονταν από
ταύρους. Μάλιστα, κάποιοι θεοί εικονίζονταν με κέρατα ταύρου
-εικονογραφική παράδοση που διατηρήθηκε έως τη χριστιανική περίοδο. Οι
θεοί που προστάτευαν τα αγροτικά ζώα όπως ο Άρης ή ο αντίστοιχος Mars
των Ρωμαίων, φορούσαν περικεφαλαία με κέρατα ταύρου.
Οι αρχαίοι μύθοι είναι πλούσιοι σε ταυρόμορφες αναφορές. Ο
ελληνικός Δίας κλέβει την Ευρώπη (εκδοχή της Μεγάλης Θεάς) και
ζευγαρώνει μαζί της. Ο ινδικός Ρούντρα παίρνει τη μορφή ταύρου και
ενώνεται με την κοσμική αγελάδα Πρισνί, προκειμένου να γεννηθούν τα
πάντα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Ίντρα, αλλά και με τους
μεσογειακούς θεούς Μιν, Βάαλ, Χαντάντ και Μπελ, που ζευγαρώνουν με
ανάλογες θεότητες-αγελάδες. Η ιερογαμία αυτή φέρνει σε επαφή το
«σπέρμα», που είναι ο γεμάτος σύννεφα Ουρανός, με τη μήτρα, που είναι η
Γη. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία και η συντήρηση όλων των μορφών
ζωής.
Ο ιερός κόσμος του ταύρου είναι ένας κόσμος μυθολογικός,
μυστηριακός , που οδηγεί στις αρχές της ζωής αυτού του κόσμου και
επεξηγεί εμμέσως τον ρόλο της φύσης στην διαμόρφωση της ανθρώπινης ζωής.
Μέσα, λοιπόν, από το ορατό μέρος της ιστορίας αποκαλύπτεται η εικόνα
του ταύρου και η ιδιαίτερη θέση που κατείχε στους μύθους, στις δοξασίες,
στις λατρείες, αλλά και στον καθημερινό βίο των λαών αυτών, ιδίως του
Κρητικού.
Ο ταύρος συμβόλιζε πάντοτε-και εξακολουθεί να συμβολίζει-την
αντοχή, τον δυναμισμό της μεγαλοπρεπούς ρώμης και τον έμφυτο δυναμισμό,
την ανυπότακτη ανεξαρτησία και την ατέλειωτη γονιμοποιό ενέργεια.
2)Tριποδικοί λέβητες. Τριποδικοί ονομάζονται οι λέβητες των οποίων
τα πόδια είναι σύμφυτα με το σώμα του αγγείου. Κατά κανόνα οι τριποδικοί
λέβητες έφεραν μεγάλες κυκλικές λαβές και εξελίχθηκαν από σκεύη
χρηστικά σε σκεύη αναθηματικά. Αρκετά συχνά τους συναντάμε επίσης και ως
έπαθλο αγώνων. Διακρίνονται πέντε διαφορετικοί τύποι ανάλογα με το
μέγεθος και τη διακόσμηση
Στην Α” ομάδα ανήκουν οι σχετικά μικρών διαστάσεων λέβητες που
είχαν καθαρά χρηστικό χαρακτήρα και κατασκευάζονταν στη διάρκεια του 9ου
αιώνα π.Χ. Στη Β” ομάδα ανήκουν λέβητες μεγαλύτερου μεγέθους με λαβές
διακοσμημένες με ειδώλια αλόγων. Τα πόδια έχουν κοιλανθεί στο εσωτερικό
προς εξοικονόμηση μετάλλου, ένα στοιχείο που από τις αρχές του 8ου αιώνα
π.Χ. γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό όλων των τριποδικών λεβήτων. Η
παραγωγή αυτού του τύπου χρονολογείται στο α” μισό του 8ου αιώνα. Οι
άλλοι τρεις τύποι είναι σύγχρονοι μεταξύ τους και τοποθετούνται στο β”
μισό του 8ου αιώνα π.Χ. Είναι όλοι τους υπερμεγέθεις και μάλλον
κατασκευάζονταν αποκλειστικά ως αφιερώματα, γεγονός που το επιβεβαιώνει
και η προέλευση των περισσοτέρων από την Ολυμπία. Η τομή των ποδιών
είναι Π ή διπλό Τ. Διακρίνονται μεταξύ τους κυρίως από τη διακόσμησή
τους.
Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκει αυτός που έχει φτιαχτεί στην
Αμφίπολη, καθώς είναι υπερμεγέθης, όπως φαίνεται, αφού είναι ίσος με
την φτερωτή μορφή και έχει σχήμα Π.
3) Τα φτερωτά πλάσματα έχουν μυθολογική αναφορά. Με φτερά
έχουν εμφανιστεί ο Ερμής, η Ίρις, η Νίκη, ο Πήγασος, η Μέδουσα, η Σφίγγα
και ο Έρωτας.
Ακολουθεί η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού
Καθώς προχωρούν οι εργασίες συντήρησης στα επτά μαρμάρινα τμήματα των
“επιστυλίων” -ανήκουν στον τρίτο και πιο περίτεχνο χώρο του ταφικού
μνημείου, στο λόφο Καστά- αποκαλύπτονται, σταδιακά, παραστάσεις.Διευκρινίζεται ότι η θέση των μαρμάρινων μελών, τα οποία αποτελούν τμήμα θριγκού, φέρουν γραπτό διάκοσμο. Ήσαν τοποθετημένα πάνω από τους ορθοστάτες των τοίχων και κάτω από τις μαρμάρινες δοκούς της οροφής, οι οποίες, όπως έχει ανακοινωθεί, φέρουν, επίσης, γραπτό διάκοσμο, ήτοι μίμηση φατνωμάτων, με εγγεγραμμένους ρόδακες.
Στο ένα από τα τμήματα των “επιστυλίων”, κατά την πρώτη φάση των εργασιών συντήρησης, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, διακρίνονται στο κέντρο ζώο, πιθανόν ταύρος και εκατέρωθεν δύο μορφές, εν κινήσει, γυναικεία και ανδρική. Δεξιά της γυναικείας και αριστερά της ανδρικής διακρίνονται υδρίες και φτερωτές μορφές. Η δεξιά φτερωτή μορφή κατευθύνεται προς ένα τριποδικό λέβητα. Σε πολλά σημεία της παράστασης, όπως στο ένδυμα και στην κεφαλή της γυναικείας μορφής, στο ένδυμα της ανδρικής και της φτερωτής μορφής και στον τρίποδα, είναι εμφανή ίχνη από χρώματα κόκκινο, μπλε και ώχρα.
Το άνω μέρος του επιστυλίου φέρει διακόσμηση ιωνικού κυματίου.
Εάν όλα αυτά τα συσχετίσουμε με τα πρόσφατα άρθρα περί της
ταφής του Αλεξάνδρου σύμφωνα με το Μακεδονικό Νόμο, το μονόγραμμά του
που βρέθηκε εντός του μνημείου, αλλά και το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος
ξεκινησε την εκστρατεία του από την Αμφίπολη, ποιος έιναι πιθανότατα
αυτός ο ημίθεος στον οποίο γίνεται η σπονδή;
Πηγή
