NASA: η ΓΗ στο ΣΚΟΤΑΔΙ για 6 μέρες τον Δεκέμβριο

Η NASA ανακοίνωσε ότι η Γη θα μείνει στο σκοτάδι για 6 μέρες εξαιτίας μίας ηλιακής καταιγίδας που θα προκαλέσει σκόνη και συντρίμμια που θα απλωθούν στον χώρο κι έτσι θα μπλοκάρουν το 90% από το ηλιακό φως. Αυτό θα είναι το προϊόν μιας ηλιακής καταιγίδας, η μεγαλύτερη των τελευταίων 250 ετών για μια περίοδο 216 ωρών συνολικού.

Πρόκειται για τις μέρες μεταξύ 16-22 Δεκεμβρίου 2014

Την ανακοίνωση έκανε ο επικεφαλής της NASA Charles Bolden ο οποίος  και ζήτησε από όλους να παραμείνουν ψύχραιμοι. 

Παρά τις έξι μέρες του σκότους που θα έρθουν σύντομα, αξιωματούχοι λένε ότι η Γη δεν θα αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα, αφού αυτές οι έξι ημέρες νύχτας δεν είναι αρκετές για να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές σε τίποτα. 

 

 

Καθώς η συγκεκριμένη πληροφορία θα αρχίσει να διαδίδεται αστραπιέα στο internet λάβετε υπόψη σας ότι:

όλα τα παραπάνω φαίνεται να είναι μία απάτη που προέρχεται από το σατυρικό huzlers το οποίο ανεβάζει θέματα χωρίς υπόσταση και σχετίζεται με μία υποτιθέμενη ηλιακή καταιγίδα η οποία θα χτυπήσει την Γη μέσα στον Δεκέμβριο του 2014, σε συνδυασμό με την προφητεία των Μάγια για Σκοτάδι Τριών Ημερών. Τίποτε όμως από τα δύο δεν είναι αλήθεια, σύμφωνα με το badsatiretoday. 

Επιπλέον, η NASA δεν επιβεβαίωσε κάτι σχετικό, αλλά ούτε και μπορεί να προβλέψει παρόμοιες καταστάσεις, μήνες πριν.

Μείνετε ήσυχοι.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ- ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

Ο αρχαίος Σπαρτιάτης, ήταν απελευθερωμένος από τον φόβο του θανάτου, δεν καταλάβαινε τι σημαίνει καλοπέραση και σωματικός εθισμός. Δεν ερωτευόταν, αλλά σεβόταν τη γυναίκα. Ο συμπολεμιστής του ήταν το δεύτερο εγώ, ή μάλλον δυο άνθρωποι σε μια οντότητα.

Η μάχη ήταν ιερή και ο πολεμικός παιάνας συνέγειρε τους Σπαρτιάτες, που αδιαφορούσαν για τους δειλούς και τιμωρούσαν με αμείλικτο τρόπο όσους δεν ακολουθούσαν τα δικά τους πρότυπα και θέσφατα.
Μα ήταν σκληροί και αδίστακτοι στη μάχη. Η Σπάρτη ήταν μια ιδιαίτερη κοινωνία, με συγκεκριμένη δομή και φιλοσοφία. Επειδή είναι και θέμα των ημερών, ξέρετε ότι οι Σπαρτιάτες είχαν υποχρεωτική δημόσια Παιδεία, σε αντίθεση με τους Αθηναίους, όπου η εκπαίδευσή τους ήταν μόνο ιδιωτική. Μιλάμε για μια πραγματικά αταξική κοινωνία, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις προς τους πολίτες της.

 





Είχαν επίσης συγκεκριμένες απόψεις για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, την τέχνη, την μύηση και την αλήθεια. Και φυσικά για τον πόλεμο…

- Οι οπλίτες καλλωπίζονται πριν τη μάχη για να μην προσβάλλουν τους χθόνιους θεούς με την ατημέλητη εμφάνισή τους σε περίπτωση θανάτου τους.
- Από τη στιγμή που παρατάσσεται
ο στρατός δεν επιτρέπεται καμιά μετακίνηση γιατί θεωρείται <<αποφυγή>> της μάχης και άρα πράξη ταπεινωτική.

- Επιτρέπεται η ανταλλαγή γυναικών μεταξύ των ομοίων και γι’ αυτό δεν υπάρχει μοιχεία, ή ζήλια, καθότι <<ο διπλανός μου δεν είναι άλλος. Είμαι εγώ ο ίδιος, μετά από τόσα χρόνια κοινής ζωής και δυσκολιών και τίποτα δεν μπορεί να παρεισφρήσει ανάμεσά μας>>
Και οι γυναίκες; Τι ρόλο παίζουν οι γυναίκες σ αυτή την ενάρετη στρατοκρατική κοινωνία; Είναι καταδικασμένες στην αφάνεια, είναι φύσει αμαρτωλές, όπως στις μονοθεϊστικές θρησκείες, αποτελούν εμπόδιο στην πορεία του πολεμιστή για τη γνώση; H θέση των Σπαρτιατών είναι και σ αυτό διαφορετική. Οι γυναίκες είναι κυρίαρχες στον οίκο, οι άνδρες είναι κυρίαρχοι στον στρατώνα. «Γιατί εσείς οι Λάκαινες έχετε τόση επιρροή στους άνδρες σας;» γράφει ο Πλούταρχος, διασώζοντας το ερώτημα κάποιας Αθηναίας προς τη Γοργώ, τη σύζυγο του Λεωνίδα. «Γιατί είμαστε οι μόνες που γεννάμε άνδρες» απαντάει αυτή αποστομωτικά..
- Οι Σπαρτιάτισσες ήταν υπεύθυνες των οικονομικών του οίκου και κατά συνέπεια απολύτως σεβαστά πρόσωπα από τους άντρες τους, αφού η πληρωμή του συσσιτίου και συνεπώς η παραμονή των ανδρών στην κατηγορία των <<ομοίων>>, εξαρτιόταν πλήρως από την οικονομική διαχείριση που θα έκαναν οι γυναίκες τους.
- Τα νομίσματα είναι μεγάλα και σιδερένια για να αποφεύγεται ο αποθησαυρισμός
- Στην Αθήνα κυβερνούν οι πλούσιοι αφού υπάρχει μεγάλη ανισοκατανομή του πλούτου. Στη Σπάρτη όμως πράγματι <<κρατεί ο Δήμος>>, αφού όλοι διαβιούν με ισότητα και αξιοπρέπεια, ενώ για τη διακυβέρνηση του τόπου, επιλέγονται οι συνετοί και γενναίοι.

Στην πορεία του Σπαρτιάτη πολεμιστή για την κατάκτηση της αρετής και μέσω αυτής στην προσέγγιση της γνώσης, τη θέαση του θείου και μετά τη μέθεξη με αυτό, τη «θέωση» την ίδια.
Δεν είναι εύκολη πορεία αυτή. Αντίθετα. «H δική μας πορεία στη ζωή δεν είναι γραμμένη «με μελάνι», είναι γραμμένη με αίμα» λένε. Είναι πορεία μυητική, όπως σε όλα τα μυστήρια, είτε Ελευσίνια, είτε Καβείρια, είτε όλα τα άλλα. «Ποια, όμως, μύηση, σε ποιο μυστήριο είναι περισσότερο εναργής από τη μάχη την ίδια;», αναρωτιέται ο σπαρτιάτης γερουσιαστής.
Αν δεν ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου, πώς μπορείς να αντικρίσεις με αξιοπρέπεια την αλήθεια, αυτή που αποκαλούμε «θεό»; Πώς, όμως, θα ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου; Αρκούν οι προκατασκευασμένες και ακίνδυνες τελευτές των μυστηρίων; Αρκεί η προσομοίωση της πραγματικότητας ή μήπως απαιτείται πραγματική ενατένιση του θανάτου, κάτι που μόνο η μάχη εγγυάται;
Γι αυτό οι Σπαρτιάτες μάχονται, δεν μάχονται για να νικήσουν. Νικούν, επειδή μάχονται. H νίκη είναι τυπικά ο σκοπός, αλλά πραγματική ενδόμυχη επιδίωξή τους είναι η μάχη η ίδια. Το ταξίδι, δηλαδή, όχι ο προορισμός. Ποια μάχη, όμως; H μάχη στη ζωή, όχι μόνο στον πόλεμο. «Ηττημένος στη ζωή, τι αξία έχει αν νικήσεις στη μάχη; Ηττημένος από τον εαυτό σου, τι αξία έχει αν νικήσεις τον αντίπαλο;» μονολογεί ο σπαρτιάτης αξιωματικός. Γι αυτό ζουν λιτά και στερημένα, γι αυτό περιορίζουν τα πάθη και τις επιθυμίες τους, γι αυτό αποφεύγουν τον πλούτο και τις ταξικές διακρίσεις που οδηγούν σε αυτόν.
Είναι υπεράνθρωποι και ήρωες; Είναι διαφορετικοί και ανώτεροι; Όχι, φέρονται να ομολογούν οι ίδιοι. «H διαφορά μας από τους άλλους είναι πολιτική, όχι φυσική. Δεν διαφέρουμε επειδή υπερέχουμε. Υπερέχουμε επειδή διαφέρουμε» λένε. Είναι μια κοινωνία «ομοίων», μια αδελφότητα πολεμιστών, «ομοίων» στην περιουσιακή κατάσταση, αλλά «ομοίων» και στην καθημερινή ζωή. Όλοι ζουν «όμοια». Όλοι επιδιώκουν την αρετή με τρόπο σκληρό και επώδυνο, αλλά ποια αρετή; «Αν γνωρίζεις είναι περιττό να ρωτάς, αν δεν γνωρίζεις είναι μάταιο» απαντά ο Σπαρτιάτης στον αθηναίο συνομιλητή του, όταν αυτός τολμά να του θέσει ένα τέτοιο ερώτημα. H αρετή βιώνεται, αλλά δεν περιγράφεται. Τι να περιγράψεις; Οι Αθηναίοι, λέει ο Δάμις, «έχουν μανία με τα λόγια, αντίθετα με εμάς». H σπαρτιατική κοινωνία δίνει αξία στη σιωπή, δίνει πρόγευση όσων πολύ αργότερα είπαν και έγραψαν οι πατέρες της Εκκλησίας.
Καμία άλλη κοινωνία, της Αρχαίας Ελλάδας, δεν εκτίμησε τόσο την αξία της σιωπής. H σιωπή είναι ανώτερη μορφή πάλης, που μέσα από την εξοικείωση με τον θάνατο, σε οδηγεί στη γνώση. Την εσωτερική αυτή πορεία είχε βιώσει ο Σπαρτιάτης. Ήταν ελεύθερος και εκούσια επέλεγε την αυτοθυσία κατά τη μάχη. Άλλωστε αυτό σημαίνει ελευθερία. Αυτό σε καθιστά ευδαίμονα. Και η αίσθηση της πληρότητας και της ευδαιμονίας σε μετατρέπει σε γενναίο και εύψυχο πολεμιστή.
H έννοια μιας μάχης όπως παράδειγμα η μάχη των Πλαταιών, έτσι όπως τη βιώνει ο ίδιος ο μαχόμενος σπαρτιάτης οπλίτης, είναι μεν συναρπαστική, είναι, όμως παράλληλα κοπιώδης για τον αμύητο στα στρατιωτικά. Είναι όμως ο τρόπος της βιωματικής πορείας του σπαρτιάτη πολεμιστή προς τη μύηση. Τη μύηση στη ζωή, άρα τη μύηση στον θάνατο. Είναι μια μελέτη του θανάτου για τον σπαρτιάτη και μέσω του θανάτου μια μελέτη υπέρβασης του κόσμου των θνητών. Είναι μια πορεία ά-τεχνη αφού οι Σπαρτιάτες απορρίπτουν την τέχνη, κάθε μιμητική τέχνη και πρώτα απ όλα το θέατρο με τις διονυσιακές καταβολές του.

Η χλαμύδα ήταν πάντα κόκκινη να μην είναι εμφανές το αίμα στον εχθρό και ενθαρρύνεται
H Σπάρτη δεν είχε θέατρο την κλασική εποχή και τείχη της ήταν τα σώματα των ανδρών-πολεμιστών της… H γλώσσα του σπαρτιάτη συμπυκνωμένη και δωρική, συνάδει πρώτον με την προσωπικότητά του και δεύτερον με τους νόμους της πόλης. Ένας Σπαρτιάτης δεν έχει, ούτε μπορεί να έχει επιτήδευση στην έκφρασή του.
Αδιάφοροι για την συσσώρευση πλούτου αγχώδεις όμως για την συσσώρευση αρετής .Τόσης αρετής όσης απαιτείται ώστε η ποσοτική επαύξηση να επιφέρει ποιοτική μεταλλαγή .Υπέρβαση δηλαδή του κόσμου των θνητών εξύψωση δηλαδή του πολεμιστή σε ημίθεο. Σε όλη την ζωή τους ,από την ηλικία των επτά ετών μέχρι το τέλος , μια αργή αλλά σταθερά μυητική πορεία .

Η υιοθέτηση των ψηλών λοφίων στις περικεφαλαίες και των πλούσιων γενειάδων και μαλλιών που έκαναν τους μαχητές να φαίνονται πιό ψηλοί και επιβλητικοί. Στην ίδια χρήση του εντυπωσιασμού εντάσσεται και η επιβλητική πολεμική τελετή “Καστόρειον” που προηγείτο της επίθεσης των Σπαρτιατών κατά της εχθρικής παράταξης: οι οπλίτες παρατάσσονταν στεφανωμένοι με τα κράνη και τις ασπίδες μπροστά στα πόδια τους, και ο επικεφαλής βασιλιάς θυσίαζε μία κατσίκα στην Αρτέμιδα «Αγροτέρα», τον Απόλλωνα «Βαδρόμιο» και τις Μούσες, ενώ οι αυλοί έπαιζαν έναν ειδικό παιάνα προς τιμή των Διοσκούρων και των προγονικών ψυχών. Αυτός ο πολεμικός παιάν συνέχιζε να παίζεται από τους αυλητές μέχρι την ολοκλήρωση των θυσιών και τη μελέτη του σφάγιου από τους μάντεις, και στη συνέχεια οι πολεμιστές φορώντας τις ασπίδες και τις περικεφαλαίες τους, άρχιζαν να τον ψάλλουν δυνατά όλοι μαζί, καθώς στρέφονταν κατά των εχθρών και βάδιζαν εναντίον τους. Περαιτέρω για τις διάφορες αρχαιοελληνικές τελετές στο βιβλίο του γράφοντος “Εορτές Και Ιεροπραξίες Των Ελλήνων”.
Ένας από τους βασικούς κανόνες επιβίωσης του σχετικά ολιγάριθμου δωρικού σπαρτιατικού έθνους, μέσα σε υπερπολλαπλάσιους αριθμητικά αυτόχθονες πληθυσμούς και απέναντι σε εχθρικές του πελοποννησιακές πόλεις, υπήρξε το μή-καταμετρήσιμο του ένοπλου τμήματός του, δηλαδή του στρατού του. Για αιώνες πολλούς, κανένας ξένος δεν γνώριζε ποτέ, αφού αυτό καθίστατο αδύνατο όπως θα δούμε αμέσως παρακάτω, πόσοι ένοπλοι άνδρες ζούσαν και γυμνάζονταν πίσω από το φράγμα των πρώτων σπιτιών εκείνης της ατείχιστης πόλης / συμπλέγματος οικισμών, που λεγόταν Σπάρτη.
Από τη μία υπήρχε ο θεσμός της λεγόμενης “ξενηλασίας”. Κανένας ξένος δεν επιτρεπόταν δηλαδή να εγκατασταθεί και να ζήσει στην πόλη για διάστημα αρκετό ώστε να κατασκοπεύσει, να εντοπίσει στρατηγικά σημεία και να καταμετρήσει τη δύναμη κρούσης που αυτή διέθετε. Μετά από κάποιες αυστηρά προκαθορισμένες ημέρες παραμονής, ο κάθε φιλοξενούμενος ώφειλε ν’ αναχωρήσει για την ιδιαίτερη πατρίδα του.

Η ανάγκη για την με κάθε τρόπο εξασφάλιση του μη-καταμετρήσιμου των ικανών για πόλεμο Σπαρτιατών, τους υποχρέωνε να κάνουν τις πιό ουσιαστικές πολιτικοστρατιωτικές κινήσεις τους τη νύκτα. Οι κάθε είδους συνελεύσεις των “ομοίων” και οι αναχωρήσεις των εκστρατευτικών σωμάτων γίνονταν πάντοτε τη νύκτα, όπως άλλωστε νύκτα γινόταν και η μεταφορά τραυματιών ή νικημένων τμημάτων του στρατού μέσα από τις πόλεις των συμμάχων που ποτέ δεν έπρεπε να δούν “τσακισμένο” Σπαρτιάτη πολεμιστή. Υπό αυτή την αντίληψη των κρυφών και σιωπηλών κινήσεων του μάχιμου πληθυσμού της Σπάρτης, απαγορευόταν αυστηρά η κυκλοφορία σε μη ενεχόμενους σε αυτές τις κινήσεις, δηλαδή στους κάθε είδους ξένους ή στους μη πολίτες (δηλαδή τους είλωτες). Για την τήρηση της απαγόρευσης φρόντιζαν φρουρές οπλισμένων εφήβων που δεν συμμετείχαν ακόμη στις συνελεύσεις ή τις πολεμικές επιχειρήσεις.
Με δεδομένα τα πιο πάνω και με επίσης γνωστό ότι, ούτως ή άλλως, αρκετοί από τους είλωτες ακολουθούσαν στον πόλεμο -ως “παραστάτες”- τους Σπαρτιάτες οπλίτες, είναι φανερό ότι όποιος μη έχων την παραμικρή δουλειά με τα συμβαίνοντα είλωτας βρισκόταν στους δρόμους την ώρα της απαγόρευσης, ουσιαστικά αποτελούσε άμεση απειλή κατασκοπείας και ανατροπής του μη-καταμετρήσιμου των ένοπλων Σπαρτιατών.
Αυτή ήταν λοιπόν η περίφημη “Κρυπτεία”: αν έπεφτε πάνω στις ενέδρες των έφηβων Σπαρτιατών συλλαμβανόταν και εκτελείτο ως προδότης και εχθρός.
Χάρη στην “Κρυπτεία” και την “Ξενηλασία” η αρχαία Σπάρτη κατόρθωσε το ακατόρθωτο, δηλαδή να μην αποκαλύψει ποτέ στους εχθρούς της τις πραγματικές δυνάμεις της και να επιζήσει για αιώνες όταν πολυαριθμότερες πόλεις καταλαμβάνονταν, δηώνονταν, καίγονταν και εκθεμελιώνονταν από του πολέμου την οργή.
Μέσα από πανέξυπνες τεχνικές χρήσης του μύθου, της δυναμικής των σημείων, των χρωμάτων και των συμβόλων, μέσα από τον έλεγχο της φήμης και τον καλό χειρισμό του οπτικού εντυπωσιασμού (Anton Powell, editor, “Classical Sparta. Techniques Behind Her Success”, University of Oklahoma Press, Οκλαχόμα, 1989) η θρυλική Σπάρτη έμεινε απόρθητη και πανίσχυρη μέσα σε καιρούς θυελλώδεις και σαρωτικούς, κρύβοντας επιμελώς τις όποιες πληγές της και μετατρέποντας σε δύναμη τις αδυναμίες της.
Η αρχή του τέλους για την αρχαία Σπάρτη, δεν είναι τυχαίο ότι συμπίπτει χρονικά με την πρώτη φορά που υποχρεώθηκε αυτή σε αναγκαστική καταμέτρηση των αληθινών δυνάμεών της. Ήταν η τρομερή εκείνη ημέρα επί βασιλείας Κλεομένη του Γ που, με όλο της τον κανονικό στρατό ήδη κατασφαγμένο στα στενά της Σελλασίας, τα γερόντια και οι αγένειοι νεαροί της αναγκάστηκαν να παραταχθούν μπροστά της για να την υπερασπιστούν απελπισμένα ενάντια στον νικητή στρατό του Μακεδόνα Αντιγόνου Δώσωνος.

Οἱ ἀσπίδες τῶν Λακεδαιμονίων ἔφεραν σὰν διακριτικὸ ἔμβλημά τους τὸ γράμμα “Λ”, ὥστε οἱ ἀντίπαλοι στρατοὶ νὰ γνωρίζουν μὲ ποιοὺς πολεμοῦν.Ἦταν ἕνας τρόπος ἄσκησης ψυχολογικῆς πίεσης στὸν ἀντίπαλο, ποὺ ἐτρομοκρατεῖτο γνωρίζοντας πώς πολεμᾶ τὸν καλύτερο στρατὸ τῆς Ἑλλάδος. Οἱ νέοι ὁπλίτες τῆς Σπάρτης ἐλάμβαναν τὴν ἀσπίδα ἀπὸ τὴ μητέρα τους, μὲ τὴν ἐντολὴ “Τᾶν ἢ ἐπὶ τᾶς”. Ἦταν ὑποχρεωμένοι δηλαδὴ νὰ ἐπιστρέψουν νικητὲς μὲ “τᾶν ἀσπίδα” τοὺς ἀνὰ χείρας ἢ νεκροὶ “ἐπὶ τᾶς ἀσπίδος” τοὺς ! Γενικότερα ὅμως στὴν Ἑλλάδα ἡ ἀσπίδα τοῦ πολεμιστῆ ἀντιπροσώπευε τὴν τιμή του. Κάθε πολεμιστὴς ἔπρεπε μετὰ τὴ μάχη νὰ γυρίσει μὲ τὴν ἀσπίδα τοῦ στὸ σπίτι του. Νεκρὸς ἢ ζωντανός. Οἱ ζωντανοὶ ποὺ ἐπέστρεφαν χωρὶς τὴν ἀσπίδα τοὺς Ἦταν τιποτένιοι, “ριψάσπιδες”. Παράτησαν τὴν ἀσπίδα τοὺς στὸ πεδίο τῆς μάχης γιὰ νὰ τοὺς εἶναι εὔκολη ἡ φυγὴ ἀπηλλαγμένοι ἀπὸ τὸ βάρος της.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Δημήτρης Ίτσιος. Ο λοχίας που εξολόθρευσε από το πολυβολείο 230 άνδρες της Βέρμαχτ. Ο Γερμανός στρατηγός τον τίμησε για τη ανδρεία του και μετά τον εκτέλεσε εν ψυχρώ...

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου οι Γερμανοί προσπαθούν να διασπάσουν τη γραμμή Μεταξά, από τα σύνορα μας με την Βουλγαρία και τη Γιουγκοσλαβία. Η Γιουγκοσλαβία είχε πέσει δια περιπάτου και οι Βούλγαροι συμμάχησαν με τον Άξονα....

Οι Έλληνες στρατιώτες έδωσαν μια ηρωική μάχη στα οχυρά. Ξεχωριστή όμως, είναι η ιστορία του έφεδρου λοχία Δημήτρη Ίτσιου, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντίστασης στο πολυβολείο, Π8 στην ομορφοπλαγιά του Μπέλες πάνω από το χωριό Άνω Πορρόια Σερρών. Ο Ίτσιος αν και ήταν μόνο με πέντε φαντάρους δεν παραδόθηκε και οι Γερμανοί είχαν μόνο μια λύση για να τους αφοπλίσουν. Να πάνε οι ίδιοι να πάρουν τα όπλα τους. Το συγκεκριμένο πολυβολείο κάλυπτε την υποχώρηση των Ελλήνων στρατιωτών και η αποστολή του ήταν να αντέξει όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε. Ο έφεδρος λοχίας άντεξε μέχρι να του τελειώσουν τα πυρομαχικά. Περίπου 38 χιλιάδες σφαίρες ανάγκασαν τους Γερμανούς να θυσιάσουν πάνω από 230 άνδρες και να χάσουν έναν αντισυνταγματάρχη, τον Έμπελινγκ....

 

Ο Ίτσιος έχει εντολή να υποχωρήσει και αυτός, όταν κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο, αλλά οι Γερμανοί τον εγκλωβίζουν. Δίνει εντολή στους στρατιώτες να φύγουν και να τον αφήσουν μόνο του να συνεχίσει την αντίσταση. Οι άνδρες υπάκουσαν εκτός από δυο φαντάρους, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό. Οι τρεις άνδρες μένουν για να πεθάνουν αγωνιζόμενοι, αλλά ούτε οι βολές των Στούκας τους εξοντώνουν, ούτε το πυροβολικό, ούτε οι επιθέσεις των επίλεκτων χερσαίων δυνάμεων της Βέρμαχτ. Τελικά τους νίκησε το αναπόφευκτο. Η εξάντληση δηλαδή των πυρομαχικών τους. Δεν είχαν πλέον άλλες σφαίρες. Αναγκαστικά παραδόθηκαν. Οι Γερμανοί με χίλιες προφυλάξεις τους πλησίασαν και ο επικεφαλής τους άνοιξε διάλογο με τον λοχία. Ο διάλογος φθάνει με διάφορες παραλλαγές αλλά το πνεύμα είναι πάντα ίδιο...

 

Στρατηγός Σόρνερ: Που είναι ο αξιωματικός σου; Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: δεν υπάρχει, εγώ είμαι επικεφαλής Στρατηγός Σόρνερ: εσύ; Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: ναι; Στρατηγός Σόρνερ: συγχαρητήρια, με την αντίσταση σου ζωντάνεψες το πνεύμα των προγόνων σου Λοχίας Δημήτρης Ίτσιος: έκανα το καθήκον μου Στρατηγός Σόρνερ: και τώρα πρέπει να κάνω και εγώ το δικό μου. Μου στοίχισες πάνω από διακόσιους άνδρες. Ο Διοικητής διέταξε να τον εκτελέσουν. Ο Ίτσιος με απορία ρώτησε γιατί, αλλά ο Γερμανός δεν είχε άλλες απαντήσεις. Έβαλε τους άνδρες του να παρουσιάσουν όπλα. Τον τίμησε και αμέσως μετά με το όπλο του πυροβόλησε τον ηρωικό λοχία στο κεφάλι. Τους άλλους δύο φαντάρους δεν τους πείραξε. Μετά από λίγο τους άφησε ελεύθερους και αυτοί διηγήθηκαν την ιστορία τους και τη θυσία του Ίτσιου. Μετά τον πόλεμο η γυναίκα του ξέθαψε τα οστά του και τον έθαψε στο χωριό τους που ήταν κάτω από το πολυβολείο, την Άνω Πορρόια Σερρών....

 

Ο Ίτσιος παρασημοφορήθηκε και το στρατόπεδο πήρε το όνομα του. Ο Λοχίας με την ανδρεία του κέρδισε χρόνο για τους συμμαχητές του. Με τη θυσία του όμως, κέρδισε και τον Γερμανό στρατηγό, ο οποίος δεν κατάφερε να προσπεράσει τη ναζιστική χυδαιότητα. Έτσι κάθε φορά που θα θυμόμαστε τον ήρωα θα μνημονεύουμε και τον εγκληματία. Αυτή την αθανασία κέρδισε ο καθένας με τα έργα του....

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Stress tests: Tι Ελλάδα, τι Βόρεια Κορέα

 Η ερμηνεία μίας είδησης είναι υποκειμενική. Αλλά  η  ύπαρξη της είδησης είναι, αναγκαστικά και αυταπόδεικτα, αντικειμενική. Εκτός και αν βρίσκεται κανείς στη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν ή στην Ελλάδα του Αντώνη Σαμαρά, όπου το άσπρο γίνεται μαύρο και το μαύρο άσπρο όταν και όπως βολεύει την κυβέρνηση. Αυτό, ακριβώς, συνέβη στην Ελλάδα με την είδηση για τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ, καθώς να μεταδοθεί η πραγματική, μεταδόθηκε η… αντίθετη.


Η πραγματική είδηση,  όπως μεταδόθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ (βλέπε για παράδειγμα το σχετικό ρεπορτάζ του Bloomberg) και όπως φαίνεται από τη σχετική επεξηγηματική εικόνα του Bloomberg, είναι πως τρεις ελληνικές τράπεζες, η Eurobank, η Εθνική και η Πειραιως, ΑΠΕΤΥΧΑΝ (failed) στα stress tests της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με την Eurobank να καταλαμβάνει τη 2ηχειρότερη θέση μεταξύ όλων των τραπεζών, την Εθνική Τράπεζα την 6η χειρότερη και τη Πειραιώς την 18η χειρότερη θέση.
Ακόμη, όπως φαίνεται  στη σχετική εικόνα από το ίδιο ρεπορτάζ του Bloomberg, οι ελληνικές τράπεζες έλαβαν τη χειρότερη θέση ως προς την ποιότητα των περιουσιακών τους στοιχείων, που ήταν και το πραγματικό ζητούμενο των συγκεκριμένων τεστ (διαβάστε σχετικά: «Η αλήθεια για τα stress tests”) .
Η εξαιρετικά αρνητική αυτή είδηση για τις (επανειλημμένα στηριγμένες και ανακεφαλαιωμένες από τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών) ελληνικές τράπεζες μεταφράστηκε από την ελληνική κυβέρνηση ως εντυπωσιακή επιτυχία, με τον πρωθυπουργό κ. Σαμαρά να δηλώνει ότι «Τα τεστ αντοχής ξεπέρασαν κάθε προσδοκία» και με μεγάλα τηλεοπτικά ΜΜΕ να μη διστάζουν να την αντιστρέψουν και να μεταδώσουν ψέματα εν ψυχρώ, με γνωστό ιδιωτικό κανάλι, για παράδειγμα, να μεταδίδει πως «οι ελληνικές τράπεζες κατάφεραν να περάσουν με επιτυχία τα stress tests της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας», όταν αυτό, απλά, δε συνέβη.
Η παραποίηση της αλήθειας δεν είναι επικίνδυνη μόνο γιατί είναι αντιδημοκρατική αλλά και γιατί ενέχει το στοιχείο της άρνησης, το οποίο εμποδίζει την αναγνώριση και έτσι την αντιμετώπιση ενός πραγματικού προβλήματος.
Όταν το 2010, η Τράπεζα της Ελλάδας, οι ελληνικές τράπεζες,  σύσσωμα τα ΜΜΕ και φυσικά η τότε κυβέρνηση μετέφεραν προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα πως η κρίση δεν ήταν τραπεζική και ότι δε θα επηρέαζε τις τράπεζες, είχα προειδοποιήσει για τις συνέπειες που θα είχε αυτή τους η στρατηγική,  μιλώντας την ύπαρξη μίας ‘κρυφής τραπεζικής κρίσης’ που αν δεν αναγνωρίζονταν και δεν αντιμετωπίζονταν άμεσα θα προκαλούσε καταστροφικές συνέπειες στη συνέχεια.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια αργότερα η κατάσταση στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο  είναι άκρως επικίνδυνη, με τα προβληματικά δάνεια των ελληνικών τραπεζών (πτωχευμένα και καθυστερούμενα περισσότερο από 90 ημέρες) ως ποσοστό του συνόλου των δανείων τους να είναι από τα μεγαλύτερα διεθνώς και με το δείκτη κάλυψης του συνόλου των δανείων τους να είναι μικρότερος του 47% (διαβάστε σχετικά: : «Η αλήθεια για τα stress tests”).
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν οι εξαντλημένοι απ’ την κρίση Έλληνες  χρωστούν στις τράπεζες περί τα 80 δις ευρώ που αδυνατούν να αποπληρώσουν (κόκκινα δάνεια), όταν, επιπλέον, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς την εφορία ανέρχονται σε 65 δις και αυξάνονται κατά 500 εκ με 1 δις ανά μήνα,  όταν η οικονομία είναι καταρρακωμένη και η ανεργία στα ύψη και όταν 3.795.100 Έλληνες, δηλαδή περίπου το 35% του πληθυσμού της χώρας, βρίσκονται είτε σε κίνδυνο φτώχειας είτε σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή ζουν µε υλικές στερήσεις ή διαβιούν σε νοικοκυριά µε χαμηλή ένταση εργασίας (στοιχεία: Τράπεζα της Ελλάδας).
Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως αν η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίσει να κάνει το λάθος της κυβέρνησης Παπανδρέου, δηλαδή να αρνείται να αναδείξει και να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό τα προβλήματα του ελληνικού τραπεζικού κλάδου προσπαθώντας να τα κρύψει κάτω από το χαλί, τότε αυτά θα διογκωθούν πέραν του σημείου που θα μπορούν να επιλυθούν χωρίς να προκληθεί μία νέα κρίση.
Και προκειμένου να συμβεί αυτό θα πρέπει, επιτέλους, να έρθει στο επίκεντρο του κυβερνητικού ενδιαφέροντος ο πολίτης, μέσω του σχεδιασμού και της υλοποίησης ενός «PSI» ιδιωτών, κατά το οποίο θα αναδιαρθρωθεί το σύνολο του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες ενώ σε δεύτερο βήμα θα αναδιαρθρωθεί ο τραπεζικός κλάδος ακόμη και με νέες συγχωνεύσεις τραπεζών αν χρειαστεί, ώστε όσες απομείνουν να είναι πραγματικά και όχι εικονικά ανακεφαλαιοποιημένες.
Ειδάλλως, στην προσπάθεια των τραπεζών να επιβιώσουν, θα γίνουμε μάρτυρες μίας τέτοιας επέλασης τους με στόχο τα  περιουσιακά στοιχεία των πολιτών, που όμοια της δε θα έχει βιώσει ποτέ καμία αναπτυγμένη χώρα και που το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι περισσότερη οικονομική κρίση και περισσότερη κοινωνική εξαθλίωση.

Πάνος Παναγιώτου
Διευθυντής ΕΚΤΑ

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Έλληνες εναντίον Ελλήνων (ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ)

Μια αναζήτηση στους σκοτεινούς απόηχους της Ελληνικής ιστορίας, οι διαμάχες και οι δολοπλοκίες που πάντα μας έφερναν σε ρήξη πρέπει να λάβουν τέλος εδώ και τώρα!!! Η αγάπη μεταξύ μας και η αλληλεγγύη με τον συνάνθρωπο μας θα δώσει τέλος στην τυραννία της Νέας Τάξης, το φως το Ελληνικό θα ξαναδοθεί στην Οικουμένη ζητώντας τίποτα ως αντάλλαγμα.

Μια παραγωγή από τους Ασυμβίβαστους Έλληνες. Διαδώστε το !!!












Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΟ Χανιά - ΑΕΚ 0-2 Στιγμιότυπα Football League 3η Αγ. {24/10/2014}

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Αμφίπολη: Η μεγαλύτερη πλεκτάνη της Ιστορίας που έστησε η Ολυμπιάδα;

Το άγνωστο πρόσωπο- κλειδί που εκτέλεσε το σχέδιο της μητέρας του Αλεξάνδρου
Η Ιστορία δεν μνημονεύει πάντα αυτούς που κινούν τα νήματα. Πολλές φορές λησμονεί , ξεχνάει και αφήνει για πάντα στην λήθη λεπτομέρειες, που όμως στην εποχή τους ήταν αυτές που μπορεί να άλλαξαν τον ρου ολόκληρης της Ιστορίας.
Ενώ το εντυπωσιακό μνημείο της Αμφίπολης αρχίζει σιγά – σιγά και σπάει την σιωπή του φανερώνοντας τα καλά κρυμμένα μυστικά του, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την Ιστορία της εποχής.
Oι σχεδόν ανύπαρκτες πηγές μας αφήνουν στο σκοτάδι για το τι μπορεί να ακολούθησε του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μία περίοδο που ταυτίζεται χρονολογικά με το μνημείο, καθώς είμαστε γύρω στο 320 π. Χ. Οι διαμάχες και οι κόντρες μεταξύ των διαδόχων πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, μετά τον θάνατο του στρατηλάτη, που η παρουσία του αποτελούσε εγγύηση ενότητας στο αχανές βασίλειο του.
Στο σημείο αυτό αξίζει μία επισήμανση: O Μέγας Αλέξανδρος για τους περισσότερους διαδόχους δεν ήταν παρά το «λάφυρο» για την δική τους εξουσία. Ο νεκρός όσο σημαντικός και αν είναι δεν παύει να είναι νεκρός. Πάνω στα δικά του κατορθώματα, άλλοι ήθελαν να χτίσουν την δική τους μικρή δόξα και άλλοι απλά επεδίωκαν να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην λήθη, καθώς τα όσα είχε καταφέρει θα επισκίαζαν κάθε νέα προσπάθεια που θα γινόταν στο εξής, αφού οι κατακτήσεις του είχαν ήδη αρχίσει να ντύνονται με το πέπλο του μύθου.


Η μόνη που πενθούσε πραγματικά τον θάνατο του Αλεξάνδρου και το μόνο που την ενδιέφερε είναι να επιστρέψει στην Μακεδονία ο γιος της, ήταν η Ολυμπιάδα. Και προφανώς θα έκανε τα πάντα για να επιστρέψει.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ: 
Εκείνη την περίοδο λαμβάνουν χώρα πολλά πολιτικά γεγονότα με την μορφή καταιγίδας. Για έναν περίεργο λόγο οι πηγές της εποχής, κόβονται, χάνονται και είναι συγκεχυμένες και αλληλοαντικρουόμενες μεταξύ τους. Σαν κάποιος να ήθελε να «ελέγξει την πληροφορία» της εποχής και οι μεταγενέστεροι να ψάχνουν να βρουν την σειρά των γεγονότων.  Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα της ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια παγκοσμίως, αφού πρόκειται για τον πρώτο «κοσμοκράτορα».
Ας κάνουμε μια βουτιά στον χρόνο προσπαθώντας να συνθέσουμε κάποια κομμάτια του παζλ με τα όσα λιγοστά μας λένε οι πηγές.
Ο Πτολεμαίος ο επονομαζόμενος Σωτήρ, κλέβει την σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προφανώς θέλοντας να κερδίσει χρόνο εναντίον του Περδίκκα, ο οποίος είχε την «επίσημη» εξουσία. Ο λόγος που το έκανε αυτό ήταν ίσως για να προλάβει να γεννήσει η Ρωξάννη και να γίνει διάδοχος του θρόνου ο Αλέξανδρος ο Δ’, γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Περδίκκας αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν ο επίσημος επιμελητής της αυτοκρατορίας και είχε αναδειχτεί σε πρωταγωνιστή της πρώτης φάσης του ανταγωνισμού των διαδόχων. Κάτι το οποίο δεν άρεσε καθόλου στον Αντίπατρο (πατέρα του Κασσάνδρου) που έβλεπε να χάνει το «τρένο» της διαδοχής. Για αυτό και συντάσσεται με τον «αντάρτη» Πτολεμαίο τον Σωτήρα, ο οποίος κατείχε την σορό. Αξίζει ακόμα να σημειώσουμε πως ο Αντίπατρος ήταν έμπιστος του Φιλίππου του Β’ , ο οποίος συνήθιζε να λέει ότι «κοιμάμαι ήσυχα, γιατί είναι ξάγρυπνος ο Αντίπατρος», ενώ ο Αλέξανδρος όταν ξεκίνησε την εκστρατεία , του ανέθεσε την αντιβασιλεία του Βασιλείου της Μακεδονίας και καθήκοντα επιμελητή του κράτους «τά κατά Μακεδονίαν τε καί τούς Έλληνας Αντιπάτρω επιτρέψας». Σε αυτή τη θέση, ο Αντίπατρος παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια της μεγάλης εκστρατείας του Αλεξάνδρου στην Ασία. Αυτά για να καταλάβουμε τις συμμαχίες της εποχής, οι οποίες ωστόσο δεν είχαν τίποτα άλλο ως κίνητρο, παρά μόνο την εξουσία που άφησε πίσω του ο Μέγας Αλέξανδρος.
ΑΡΙΣΤΟΝΟΥΣ: ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ - ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ
Η εκστρατεία του Περδίκκα εναντίον του Πτολεμαίου με σκοπό να ανακτήσει την σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτυγχάνει παταγωδώς. Ο ίδιος ο Περδίκκας δολοφονείται από τους αξιωματικούς του , οι οποίοι αυτομολούν στο πλευρό του Πτολεμαίου. Και οι αξιωματικοί όμως του Περδίκκα δεν έχουν καλύτερη τύχη και θανατώνονται.
Διασώζεται όμως ένας. Το όνομα του άγνωστο στην Ιστορία. Πρόκειται για τον Αριστόνοα τον Πελλαίο . Ελάχιστες πληροφορίες έχουμε για αυτόν, αλλά γνωρίζουμε ίσως το πιο σημαντικό. Ότι ο Αριστόνους ο Πελλαίος ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ το 321 π. Χ. , ενώ διατηρούσε άριστες σχέσεις με την μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου , την Ολυμπιάδα, η οποία του είχε αναθέσει όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του Κασσάνδρου.
Από τις ελάχιστες αναφορές που φτάνουν μέχρι εμάς για τον Αριστόνοα είναι από τον Αρριανό (6 βιβλίο, 28 κεφάλαιο, 4 παράγραφος) και από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη (19 βιβλίο, 50 κεφάλαιο) . Σχετικά μας ενημερώνει πως ο "ο Αριστόνους, ένας από τους σωματοφύλακες του Έλληνα στρατηλάτη, πήρε υπό τον έλεγχο του την Αμφίπολη. Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα, του είχε αναθέσει τις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του Κασσάνδρου. Ο τελευταίος έστειλε τον στρατό του εναντίον της Αμφίπολης υπό την ηγεσία του στρατηγού Κρατεύα. Ο Μακεδόνας στρατηγός εισέβαλε στην Βισαλτία. Ο Αριστόνους, έμπειρος στρατηγός, αρχικά απώθησε τα στρατεύματα του Κασσάνδρου και στην τελική μάχη που δόθηκε στην Βεδυνδία της Βισαλτίας, ο στρατός του Κρατεύα διαλύθηκε. Ο ίδιος ο Κρατεύας έπεσε στην μάχη»
Η πληροφορία είναι πολύ σημαντική: Μαθαίνουμε πως σε μία περίοδο που είναι πολύ πιθανόν, σύμφωνα με τους ανασκαφείς να έχει φτιαχτεί ο τύμβος της Αμφίπολης, δηλαδή το 321 π. Χ , παίρνει τα ηνία της πόλης ένας πρώην σωματοφύλακας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άνθρωπος εμπιστοσύνης της μητέρας του Ολυμπιάδας, ο οποίος ήταν σε ανοιχτή κόντρα με τον Κάσσανδρο. Οι πηγές αναφέρουν μάλιστα τον Αριστόνοα, ως αριστοκρατικής καταγωγής και πιστό στα Μακεδονικά ήθη και έθιμα. Αυτός ήταν πιθανότατα και ο λόγος που είχε πάει με τον πλευρό του Περδίκκα και όχι του Πτολεμαίου, καθώς ο τελευταίος ήταν ο «αντάρτης» με σημερινούς όρους.
Η ΠΛΕΚΤΑΝΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ
Η τοποθέτηση του Αριστόνοα ως διοικητή της Αμφίπολης δεν πρέπει να είναι καθόλου τυχαία και είναι πιθανόν να έχει την σφραγίδα της Ολυμπιάδας.Πότε όμως μπορεί να πάρθηκε αυτή η απόφαση και για ποιο λόγο; 
Μετά την λήξη των «εχροπραξιών» μεταξύ Περδίκκα – Πτολεμαίου, γίνεται η σύσκεψη στον Τριπαράδεισο, εκείνη την εποχή, για την οποία δεν γνωρίζουμε καθόλου τι αποφασίστηκε, αφού λείπουν οι αρχαίες πηγές. Εκεί προφανώς έγινε κάποια συμφωνία για να «πέσουν οι τόνοι» , μοιράστηκε σε κομμάτια η αυτοκρατορία και στα ελάχιστα που μας έχουν σωθεί από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, ξέρουμε ότι αποφασίστηκε η επιστροφή των βασιλιάδων στην Μακεδονία. Τα γεγονότα πάντως έχουν μία αλληλουχία και μία χρονική σύνδεση μεταξύ τους που μας επιτρέπει να κάνουμε την εξής εικασία:
Στην σύσκεψη τέθηκε και το βασικό αίτημα της Ολυμπιάδας για επιστροφή του νεκρού Αλέξανδρου στην Μακεδονία. Για την εκτέλεση του συγκεκριμένου σχεδίου ορίστηκε διοικητής ο Αριστόνοας, ο οποίος είχε στενή σχέση με την μητέρα του Αλεξάνδρου. Στην ίδια σύσκεψη αποφασίστηκε η κατασκευή του τύμβου της Αμφίπολης με «εκτελεστή» τον Πτολεμαίο και σχεδιαστή τον Δεινοκράτη. Αν μεταφέρθηκε τελικά ο Αλεξανδρος στην Αμφίπολη δεν το ξέρουμε. Είναι πάντως πολύ πιθανόν η δημιουργία του τύμβου να έγινε για αυτόν. 
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΥΜΒΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΙΓΕΣ; 
Η υπόθεση μπορεί να έχει μεγάλη βάση αν σκεφτεί κανείς την τοποθέτηση του Αριστόνοα , ως διοικητή της Αμφίπολης και την επιθυμία της Ολυμπιάδας να επιστρέψει ο Αλέξανδρος στην Μακεδονία, κάτι που το είχε ως αυτοσκοπό μέχρι να πεθάνει.
Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι γιατί στην Αμφίπολη και όχι στις Αιγες;
Και εδώ μπορούμε εύκολα να απαντήσουμε αν λάβουμε υπ’ οψιν μας τις ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ εξελίξεις της εποχής.
Η Μακεδονία εκείνη την περίοδο δεν ήταν ενιαία και ταλανιζόταν από μεγάλες έχθρες. Το βασίλειο των Αιγών το ήλεγχε ο Φίλιππος ο Αριδαίος ο οποίος είχε έρθει σε συμφωνία με τον Κάσσανδρο (η συμφωνία έγινε με την σύζυγο του Ευριδίκη, καθώς ο Φίλιππος ο Αριδαίος ήταν τύποις βασιλιάς καθότι πνευματικά καθυστερημένος) και έγινε αντιβασιλιάς.
Για να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα τις πολιτικές ισορροπίες της εποχής, τόσο ο Φίλιππος ο Αριδαίος όσο και η σύζυγος του φονεύτηκαν με εντολή της Ολυμπιάδας το 317 π.Χ, η οποία είχε καταφύγει μέχρι εκείνη την περίοδο στο βασίλειο των Μολοσσών της Ηπείρου και είχε πάρει υπό την προστασία της τόσο την Ρωξάννη όσο και τον εγγονό της Αλέξανδρο τον Δ’.
Άρα οι Αιγές ήταν εντελώς ξένες πλέον για την Ολυμπιάδα,  που εάν τυχόν ο Αλέξανδρος επέστρεφε στην Μακεδονία θα έπρεπε να βρεθεί ένα άλλο μέρος για να γίνει η ταφή του. Για αυτό εκείνη όρισε διοικητή έναν έμπιστο δικό της άνθρωπο , τον Αριστόνοα, που είχε τιμηθεί και από τον γιο της με το υψηλό αξίωμα του σωματοφύλακα, ώστε να εκτελέσει το μυστικό σχέδιο της ταφής του Αλεξάνδρου.
Η Αμφίπολη εξυπηρετούσε και έναν ακόμη σκοπό: Ήταν λιμάνι και δεν θα γινόταν αντιληπτή η μεταφορά του υψηλού νεκρού και δεν θα προκαλούσε νέα πάθη,  καθώς δεν θα περνούσε καθόλου κάποια νεκρική πομπή από στεριά.
Όποιος έχει επισκεφτεί την Αμφίπολη σήμερα, θα έχει διαπιστώσει πως το λιμάνι της δεν απέχει παρά ελάχιστα από το σημείο που έχει φτιαχτεί ο τύμβος.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ένα ακόμα στοιχείο: H Ολυμπιάδα, ήταν μία γυναίκα που πετύχαινε πάντα αυτό που ήθελε. Έτσι περιγράφεται από τις ιστορικές πηγές και έχει συνδεθεί με ουκ ολίγες δολοπλοκίες, όπως η δολοφονία του συζύγου της, η δηλητηρίαση του Φίλιππου του Αριδαίου, που του άφησε και την πνευματική αναπηρία, ενώ ήταν ιέρεια στα Καβείρια μυστήρια για τα οποία ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε , καθώς καλύπτονται από έντονο μυστήριο. Προφανώς για να επιστρέψει ο Αλέξανδρος στην Μακεδονία θα έκανε τα πάντα , ακόμα και μια τόσο υψηλού επιπέδου συνωμοσία.
ΓΙΑΤΙ ΜΥΣΤΙΚΑ Η ΤΑΦΗ; 
Η Ολυμπιάδα γνώριζε ότι ο γιος της είχε πάρει ήδη τεράστια φήμη σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Προφανώς την ενδιέφερε περισσότερο να επιστρέψει στην Μακεδονία και να ταφεί όπως εκείνη ήθελε, παρά ο τάφος του να γίνει προσκύνημα ανά τους αιώνες. Εξάλλου το αντάλλαγμα για να γίνει η μεταφορά στην Αμφίπολη, πιθανόν να ήταν να κρατηθεί μυστικό, καθώς αυτό βόλευε και τους διαδόχους τόσο στην Μακεδονία όσο και στην Αίγυπτο. Μην ξεχνάμε ότι ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ είχε τον γιο του Πτολεμαίο τον Φιλάδελφο, ο οποίος ισχυριζόταν ότι κυβερνούσε την Αίγυπτο με την δύναμη που του έδινε η σορός του Μεγάλου Αλεξάνδρου , που ήταν θαμμένη στην Αλεξάνδρεια, σύμφωνα με τα θρυλούμενα. Άρα μιλάμε για μία τέλεια συνωμοσία , τέλεια εκτελεσμένη από την Ολυμπιάδα με έναν μόνο στόχο: Να επιστρέψει ο Αλέξανδρος στην Μακεδονία.
Μια επισήμανση που αξίζει: Όταν λέμε μυστική ταφή εννοούμε, να μην αποτυπωθεί στις πηγές, οι οποίες προφανώς έπεσαν σε "λογοκρισία" . Δεν εξηγείται αλλιώς ότι καμία πηγή δεν αναφέρεται στην κατασκευή του τύμβου. Η μυστική ταφή δεν περιλαμβάνει την επιχωμάτωση καθώς προφανώς σε πρώτη φάση η Ολυμπιάδα θα ήθελε να μπορεί το μνημείο να είναι επισκέψιμο, τουλάχιστον από την ίδια.  Άλλο ένα στοιχείο που δένει απόλυτα με τις εικασίες της ανασκαφικής ομάδας. Ότι το μνημείο δεν επιχωματώθηκε εξ αρχής και η άμμος είναι μεταγενέστερη. Οι ημερομηνίες πάντως συμπίπτουν για μία ακόμη φορά. Καθώς η Ολυμπιάδα χωρίς κανένα προφανή λόγο επιστρέφει ξαφνικά το 317 π. Χ στην Μακεδονία. Πάμε να δούμε τα γεγονότα της επιστροφής της
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Το συγκεκριμένο σενάριο, ενισχύεται από ένα ακόμα γεγονός. Η Ολυμπιάδα είχε επιστρέψει στην Μακεδονία, το 317 π. Χ μετά από 13 χρόνια στο "δικό της" βασίλειο των Μολοσσών της Ηπείρου, το οποίο μάλιστα είχε αναδιοργανώσει πλήρως.
Γιατί επέστρεψε στην Μακεδονία το 317 π.Χ και σε ποια πόλη πήγε , αφού οι Αιγές ήταν αδύνατο να την «φιλοξενήσουν»;  Προφανώς επέστρεψε γιατί είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του τύμβου της Αμφίπολης , που θα υποδεχόταν τον νεκρό γιο της και εκείνη φυσικά πήγε στην Αμφίπολη, η οποία ήταν φιλική προς αυτήν, αφού είχε διοικητή τον Αριστόνοα.
Η άφιξη της Ολυμπιάδας στην Μακεδονία εξάπτει ξανά τα πολιτικά πάθη και αναλαμβάνει ενεργό δράση ο Κάσσανδρος, ο οποίος φοβάται ότι θα χάσει οριστικά το τρένο της εξουσίας (μην ξεχνάμε ότι ήταν γιος του Αντίπατρου, του "απόλυτου αντιβασιλιά" της Μακεδονίας κατά την διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου), άρα εθισμένος στην εξουσία. Οι ιστορικές πηγές μας διαφωτίζουν ευτυχώς σε αυτό το σημείο, επιβεβαιώνοντας την θεωρία.
Ο Κάσσανδρος επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο. Κάνει συμφωνία με τον Αριστόνοα να του παραδόσει την Αμφίπολη και παρά το γεγονός ότι είχε έρθει σε συμφωνία μαζί του και του είχε εγγυηθεί την ασφάλεια του με αντάλλαγμα (Διοδ. 19.50.8), τον ξεγέλασε. Ο Αριστόνους παρέδωσε την πόλη, αλλά τελικά ο Κάσσανδρος αθέτησε την συμφωνία και τον σκότωσε το 315 π.Χ, μειώνοντας τους κινδύνους για την εξουσία του. Το σχετικό απόσπασμα αναφέρει:
Το 315 π.Χ. και με την συνδρομή μελών της οικογένειας του Κρατεύα, δολοφονείται και ο Αριστόνους και η Αμφίπολη περνάει επιτέλους κάτω από τον έλεγχο του Κασσάνδρου.
Eίχε προηγηθεί η δολοφονία της Ολυμπιάδας που ήταν και ο μεγαλύτερος κίνδυνος η άφιξη της στην Μακεδονία για κάποια συνωμοσία.Ο Κάσσανδρος την κυνηγάει (προφανώς από την Αμφίπολη ) και αυτή καταφεύγει στην Πύδνα. Εκεί πεθαίνει δια λιθοβολισμού το 316 π.Χ. 
Μένει η Ρωξάννη με τον Αλέξανδρο τον Δ’. Ο Κάσσανδρος τους φυλάκισε στην Αμφίπολη (Διοδ. 19.52.4) όπου παρέμειναν, μέχρι και την δολοφονία τους από τον Γλαυκία (Διοδ. 19.105.1-2, Παυσ. 9.7.2) το 313 π.Χ.
Αποκλείεται με βάση τις ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ εξελίξεις και το μίσος μεταξύ Κάσσανδρου και Ολυμπιάδας, Ρωξάννης και Αλέξανδρου του Δ’ ο τύμβος να φτιάχτηκε προς τιμήν τους επί βασιλείας Κάσσανδρου.
Ο τυμβος της Αμφίπολης είχε ΗΔΗ ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΜΕΤΑΞΥ 321 π. Χ και 317 π.Χ , επί Αριστόνοα, μέχρι να αναλάβει δράση ο Κάσσανδρος, ο οποίος αφού τελείωσε διαδοχικά με ολόκληρη την οικογένεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πήρε οριστικά την εξουσία στα χέρια του. 
Δεν αποκλείεται ωστόσο ο Κάσσανδρος να έθαψε μέσα στον τύμβο που προοριζόταν για τον Μέγα Αλέξανδρο και την Ολυμπιάδα και την Ρωξάννη και τον γιο του ή κάποια από αυτά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Αφού τοποθετήθηκαν μέσα όλοι οι νεκροί, ο τύμβος επιχωματώθηκε περίπου 10 χρόνια μετά την κατασκευή του για να περάσει οριστικά στην λήθη και ο Κάσσανδρος να εξουσιάσει την Μακεδονία ,μακρυά από τον ενοχλητικό μύθο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της οικογένειας του.
ΣΥΝΔΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ: 
Η συγκεκριμένη θεωρία που βασίζεται σε έναν συνδυασμό λίγων ιστορικών πηγών και λογικής αλληλουχίας γεγονότων , φαίνεται να συμπίπτει και με τις αρχαιολογικές ανακοινώσεις του υπουργείου. Η μεγάλη μαρμάρινη πόρτα φαίνεται να έχει ανοίξει πολλές φορές. Αυτό μπορεί να έγινε είτε για να τοποθετηθούν παραπάνω νεκροί, είτε για να εισέλθει στο εσωτερικό του  τάφου η Ολυμπιάδα για να δει τον νεκρό γιο της. Επίσης η επιχωμάτωση φαίνεται να είναι μεταγενέστερη, κάτι που μπορεί να δικαιολογηθεί από την επιθυμία του Κάσσανδρου να απαλλαγεί άπαξ δια παντός από το "ενοχλητικό" μνημείο και μαζί του και από τον βασιλιά για τον οποίο φτιάχτηκε: τον Αλέξανδρο τον Γ' του Φιλίππου.

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΒΒΑΣ ΦΟΥΡΜΟΝΤ: Ο καταστροφέας της Αρχαίας Σπάρτης... (Βίντεο)

Ο ανθρωπος που ισοπεδωσε την αρχαια σπαρτη, ολες οι ανατριχιαστικες λεπτομεριες απο την δραση του γαλλου ιερωμενου τον 17ο αιωνα μεσα απο αρχεια της εποχης και απο την αλληλογραφια του ιδιου!!!



















Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.ΑΛΛΑ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ Κ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΜΕΝΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΘΗΚΕ.ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΤΟ 2010.

Διαβάστε περισσότερα...

Εμείς και το Ισλάμ

Είμαι πραγματικά προβληματισμένος για το ότι τόσοι πολλοί από τους φίλους μου είναι ενάντια στο κτίσιμο ενός τζαμιού στην Αθήνα.
Νομίζω ότι στόχος του κάθε πολίτη θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, ή τουλάχιστον, έτσι θέλουν να μας πείσουν οι διεθνιστές, αεθνιστές υπερασπιστές της κατάργησης των συνόρων, υπέρ, πάντα του ανθρωπισμού και της φιλίας των λαών…
Έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να επιτραπεί το κτίσιμο ενός τζαμιού προκειμένου να δείξουμε την ανεκτικότητα μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνω επίσης να ανοίξουν δύο τρία νυχτερινά κέντρα διασκέδασης δίπλα στο τζαμί.
Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους μουσουλμάνους να δείξουν και αυτοί μέσα από το τζαμί τους την δική τους ανεκτικότητα.

Για παράδειγμα, το ένα κέντρο θα είναι για «αδελφές» και θα ονομάζεται «Ο Τσολιάς με το Τουρμπάνι» και ένα άλλο θα μπορούσε να είναι για στριπτιζέρς και θα ονομάζεται “You Μέκκα Me Hot”.
Στην δίπλα πόρτα θα πρέπει να είναι ένα κρεοπωλείο που θα ειδικεύεται στο χοιρινό, και δίπλα σε αυτό μια ψησταριά που θα ειδικεύεται στο χοιρινό σουβλάκι και που θα ονομάζεται “Τα Σουβλάκια της Αραβίας».
Απέναντι θα μπορούσε να υπάρχει ένα κατάστημα εσωρούχων που θα ονομάζεται” Η Χανούμ φανερώνει τα μυστικά της» “και στην βιτρίνα σέξι μανεκέν θα τα επιδείκνυαν.
Δίπλα στο κατάστημα εσωρούχων θα είναι ένα κατάστημα παιχνιδιών σεξ για ενήλικες και θα ονομάζεται,” Koranal γνώση,» το όνομά του θα αναβοσβήνει με φώτα νέον και ακριβώς δίπλα θα υπάρχει μία κάβα που θα ονομάζεται “Morehammered”.
Ας κάνουμε όμως μία περίληψη…
Οι μουσουλμάνοι «κουβαλιούνται» στις χώρες μας γιατί ΔΕΝ είναι:
ευχαριστημένοι στη Γάζα…
ευχαριστημένοι στην Αίγυπτο…
ευχαριστημένοι στη Λιβύη…
ευχαριστημένοι στο Μαρόκο…
ευχαριστημένοι με το Ιράν…
ευχαριστημένοι στο Ιράκ…
ευχαριστημένοι στην Υεμένη…
ευχαριστημένοι στο Αφγανιστάν…
ευχαριστημένοι με το Πακιστάν…
ευχαριστημένοι στη Συρία…
ευχαριστημένοι με τον Λίβανο…
Και γενικά ευχαριστημένοι στην Μέση Ανατολή ή στην Βόρεια και στην Υποσαχάρια Αφρική…
Είναι όμως χαρούμενοι οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη…
Είναι χαρούμενοι στην Αυστραλία…
Είναι χαρούμενοι στον Καναδά…
Είναι χαρούμενοι στην Αγγλία…
Είναι χαρούμενοι στη Γαλλία…
Είναι χαρούμενοι στην Ιταλία…
Είναι χαρούμενοι στη Γερμανία…
Είναι χαρούμενοι στη Σουηδία …
Είναι χαρούμενοι στις ΗΠΑ…
Είναι χαρούμενοι στη Νορβηγία…
Είναι χαρούμενοι στην Ολλανδία…
Είναι χαρούμενοι στη Δανία…
Και είναι πολύ χαρούμενοι στην Ελλάδα…
Βασικά, είναι χαρούμενοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική και δυστυχισμένοι σε κάθε χώρα που είναι!!!
Και φυσικά δεν κατηγορούν ούτε το Ισλάμ, ούτε τις ηγεσίες τους, ούτε τον εαυτό τους…
Κατηγορούν τις χώρες στις οποίες ζουν ευτυχισμένοι!!!
Και θέλουν να τις αλλάξουν να τις κάνουν σαν τις χώρες από τις οποίες μας κουβαλήθηκαν!!!
Με συγχωρείτε, αλλά πόσο διεστραμμένος μπορεί να είναι κάποιος δεν μπορούσα ποτέ να το φανταστώ…

Το κείμενο είναι παράφραση – προσαρμογή στα δικά μας δεδομένα από αυτό του Καναδού Jiggs McDonald, NHL Hall of Fame!!!

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Δες τι ξέρει το facebook για σένα

Σε κανέναν δεν θα δίνατε τις προσωπικές σας πληροφορίες, όμως στα social media το κάνετε με ευκολία. Δες τι ξέρουν για σένα..

Κανένας δεν μπορεί να σας πείσει να του δώσετε τις προσωπικές σας πληροφορίες καλύτερα από το Facebook…

Αυτή είναι μία λίστα με μόνο μερικά από τα στοιχεία που ξέρει για σας το Facebook.

Αν φυσικά του δώσετε την άδεια.Δείτε τι ξέρουν στο Facebook για σας:




 Το ονοματεπώνυμό σας.
Τα γενέθλιά σας.
Τις θρησκευτικές σας πεποιθήσεις.
Τις πολιτικές σας πεποιθήσεις.
Τις γλώσσες που μιλάτε.
Το ψευδώνυμό σας.
Το κινητό σας.
Τις αγαπημένες σας φράσεις.
Όλες τις επαφές στο προσωπικό σας email.
Τις προσωπικές σας φωτογραφίες.
Τον τόπο καταγωγής σας.
Πού πήγατε Γυμνάσιο.
Ποια χρονιά αποφοιτήσατε από το Γυμνάσιο.
Που πήγατε Λύκειο.
Ποια χρονιά αποφοιτήσατε από το Λύκειο.
Πού εργάζεστε.
Πού εργαστήκατε στο παρελθόν.
Πότε αρραβωνιαστήκατε.
Πότε παντρευτήκατε.
Πότε πήρατε διαζύγιο.
Πότε βρισκόσασταν σε μία ελεύθερη σχέση.
Πότε η κατάστασή σας ήταν περίπλοκη.
Τον τόπο διαμονής σας.
Την ακριβή σας διεύθυνση.
Αν έχετε προσωπικό site.
Τις παλιές και τις τωρινές σας σχέσεις.
Τα μέλη της οικογένειάς σας.
Ποιες ταινίες έχετε δει / θέλετε να δείτε / είναι οι αγαπημένες σας.
Ποιες εκπομπές έχετε δει / θέλετε να δείτε / είναι οι αγαπημένες σας.
Ποια βιβλία έχετε διαβάσει / θέλετε να διαβάσετε / είναι τα αγαπημένα σας.
Σε ποιες τοποθεσίες έχετε πάει.
Ποια άτομα σας εμπνέουν.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ηθοποιοί.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας τραγουδιστές και μουσικοί.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας εστιατόρια.
Οι αγαπημένες σας μάρκες.
Τα αγαπημένα σας site.
Οι αγαπημένοι σας αθλητές.
Η αγαπημένη σας ομάδα.
Τα αγαπημένα σας ρούχα.
Τα αγαπημένα σας ενδιαφέροντα και δραστηριότητες.
Πώς μοιάζει το πρόσωπό σας.
Σε ποιόν στείλατε μήνυμα και τι.
Τα άτομα που κάνατε αναζήτηση.
Τα μέρη για τα οποία κάνατε αναζήτηση.
Ποιους φίλους σας κοιτάτε περισσότερο.
Τους ανθρώπους με τους οποίους είναι πιο πιθανό να είστε μαζί σε μία φωτογραφία.
Ποιοι είναι οι καλύτεροί σας φίλοι με βάση τις φωτογραφίες που έχετε μαζί.
Σε ποια πάρτι πήγατε.
Ποιες εκδηλώσεις έχετε παρακολουθήσει.
Ποιες Σελίδες σας αρέσουν.
Σε ποια γκρουπ είσαστε μέλη.
Σε ποιες διαφημίσεις κάνατε κλικ.
Ποιους άλλους ανθρώπους μπορεί να γνωρίζετε ή να σας αρέσουν.
Και τέλος «Τι σκέφτεστε»!

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Αμφίπολη: Βρέθηκε το κεφάλι της Σφίγγας (Φωτογραφίες)

Το κεφάλι μιας εκ των δύο Σφιγγών βρέθηκε σε βάθος 0,15μ. από την επιφάνεια του εδάφους στον τέταρτο χώρο που ερευνά η αρχαιολογική ομάδα. Είναι ακέραιο με ελάχιστη θραύση στη μύτη. Έχει ύψος 0,60 μ. Το κεφάλι ταυτίζεται και αποδίδεται στον κορμό της ανατολικής Σφίγγας, όπου ήταν ένθετο.
Το παραπάνω έγινε γνωστό πριν απο λιγο φέρονοντας νέα δεδομένα στην ανασκαφική εργασία. Αυτό γιατί η απουσία των κεφαλών έιχε ερμηνευθεί ότι ίσως αποτελούσε απόδειξη ότι το μνημείο είναι συλημένο, κάτι που τώρα φέρεται να ανατρέπει  συγκεκριμένη  θεωρία.
Πιο συγκεκριμένα και όπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου από το υπυοργείο Πολιτισμού το Σάββατο (18/10) και τη Δευτέρα (20/10) προχώρησε η ανασκαφή σε όλη την επιφάνεια στο εσωτερικό του τέταρτου χώρου (4,5Χ6μ.) και σε βάθος μέχρι 5,20 μ. από την κορυφή της θόλου.


Σήμερα, πραγματοποιήθηκε δοκιμαστική τομή (2Χ2μ.), στην είσοδο του τέταρτου χώρου, και σε βάθος 0,45μ. Μπροστά στην είσοδο, στον χώρο αυτό, αποκαλύφθηκαν δυο τμήματα, από το δυτικό θυρόφυλλο, τα οποία και συνανήκουν.  Το πρώτο έχει διαστάσεις 0,89Χ1,49Χ0,15 και το δεύτερο 0,89Χ1,30Χ0,15.

Επίσης, αποκαλύφθηκε το βόρειο τμήμα του μαρμάρινου κατωφλίου, το οποίο έχει συνολικά μήκος 2,15μ. πλάτος 1,6μ. και πάχος 0,25μ  Φέρει κυρτές βαθύνσεις, για την ένθεση των μεταλλικών τροχιών που διευκολύνουν την κίνηση των μαρμάρινων θυροφύλλων.
Όπως προκύπτει από την συγκεκριμένη τομή, εδώ υπήρχε δάπεδο από πωρόλιθους, που έφεραν λευκό επίχρισμα. Εκατέρωθεν του κατωφλίου εντοπίστηκαν, κατά χώραν, οι πωρόλιθοι του δαπέδου. Στην ανατολική πλευρά της τομής το δάπεδο φαίνεται ότι έχει υποστεί καθίζηση, ενώ δυτικότερα το δάπεδο είναι κατεστραμμένο και οι λίθοι του πεσμένοι στο εσωτερικό της τομής (φωτο 4).  
Σε βάθος 0,15μ. από την επιφάνεια του κατωφλίου εντοπίστηκε και αποκαλύφθηκε το μαρμάρινο κεφάλι Σφίγγας. Είναι ακέραιο με ελάχιστη θραύση στη μύτη. Έχει ύψος 0,60 μ. Το κεφάλι ταυτίζεται και αποδίδεται στον κορμό της ανατολικής Σφίγγας, όπου ήταν ένθετο. Στρέφεται προς την είσοδο και φέρει πόλο. Στο κάτω μέρος του λαιμού σώζεται ακέραιη η διατομή της έδρασης στο σημείο ένθεσης στον κορμό της.
Έχει κυματιστούς βοστρύχους, που φέρουν ίχνη κόκκινου χρώματος, οι οποίοι πέφτουν στον αριστερό ώμο της, ενώ συγκρατούνται από λεπτή ταινία. Πρόκειται για γλυπτό εξαιρετικής τέχνης. Βρέθηκαν, επίσης, θραύσματα από τα φτερά των Σφιγγών.
Τις επόμενες ημέρες έχει προγραμματιστεί η αφαίρεση πεσμένων πωρόλιθων από το εσωτερικό του τρίτου χώρου  καθώς και των τμημάτων της θύρας τα οποία περιγράψαμε. Συγχρόνως, θα ενισχυθούν οι υποστυλώσεις προκειμένου να συνεχιστεί η ανασκαφική έρευνα στην υπόλοιπη έκταση του  τρίτου χώρου.








 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΕΚ - Απόλλων Σμύρνης 2-1 Στιγμιότυπα Football League 2η Αγ. {19/10/2014}

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Παναιγιάλειος - ΑΕΚ 0-1 Στιγμιότυπα Football League 1η Αγ. {12/10/2014}

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Οι εξωγήινοι είναι εδώ. ΣΕΙΡΙΟΣ Ντοκιμαντέρ (Ελληνικοί υπότιτλοι)

Το ερώτημα αν υπάρχει ζωή πέρα από τον πλανήτη μας βασανίζει την ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια.

Πολλά έχουν γίνει, όπως τα πρώτα βήματα του ανθρώπου στη Σελήνη και τα αμέτρητα διαστημικά προγράμματα, ενώ ακόμα περισσότερα έχουν ειπωθεί για το ζήτημα αυτό, με θεωρίες που ακροβατούν ανάμεσα στη σφαίρα του γραφικού και σε εκείνη της συνωμοσίας.


Η εποχή του διαδικτύου έφερε μια μεγάλη επανάσταση στη μεταφορά πληροφοριών σχετικά με το θέμα των ΑΤΙΑ (UFOs), όμως ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης ήταν πάντα παρών, διαμορφώνοντας ένα εχθρικό κλίμα για οποιαδήποτε σοβαρή προσέγγιση ή μαρτυρία. Μια από αυτές είναι και του ντοκιμαντέρ «Σείριος», που έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης ανά την υφήλιο.

Πρόκειται για τη δουλειά μιας ομάδας επιστημόνων με επικεφαλής τον Dr. Steven Greer, οι οποίοι συνέλεξαν στοιχεία σχετικά με την παρουσία των ΑΤΙΑ στον πλανήτη μας, με σκοπό να πιέσουν το Κογκρέσο να ανοίξει τους φακέλους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.  Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ είναι πολλά και έχουν να κάνουν από τις νέες ενεργειακές τεχνολογίες και το πώς τα μεγάλα λόμπι εμποδίζουν την ανάπτυξή τους μέχρι την πρόσφατη ανακάλυψη ενός πλάσματος ύψους 13 εκατοστών, το οποίο έζησε για 8 χρόνια στον πλανήτη μας πριν από έναν αιώνα!












Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΥΤΟΣ είναι ο αρχέγονος μύθος στο ψηφιδωτό της Αμφίπολης!

Ένας από τους βασικότερους αρχέγονους μύθους της ελληνικής μυθολογίας απεικονίζει το περίτεχνο ψηφιδωτό την Αμφίπολης: η αρπαγή της Περσεφόνης, που αντικατοπτρίζει τους κύκλους της Φύσης και την εναλλαγή των εποχών, ενέπνευσε ακόμα και σύγχρονους ποιητές!

Ο μύθος για την αρπαγή

Η Περσεφόνη, που σε αρχαία κείμενα αναφέρεται ως Κόρη, ήταν παιδί του Δία και της Δήμητρας.
Την όμορφη Κόρη ερωτεύτηκε ο θεός Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο, αποκτώντας μαζί της τον Ζαγρέα, τον Ευβουλέα και τον Σαβάζιο.

Η αρπαγή της Περσεφόνης εμφανίζεται πρώτη φορά στην «Θεογονία» του Ησιόδου, ενώ το θέμα πραγματεύεται και ο ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα. Σύμφωνα με τον μύθο, την στιγμή που η νεαρή μάζευε λουλούδια στο Νύσιον Πεδίον, παρέα με την θεά Αθηνά, την Άρτεμη και τις Ωκεανίδες νύμφες, άνοιξε ξαφνικά η Γη και ο Πλούτωνας, με το σκοτεινό του άρμα, απήγαγε την Περσεφόνη, τις κραυγές της οποίας δεν άκουσε κανείς, παρά μόνο η Εκάτη και ο Ήλιος.

Μην μπορώντας να αντέξει την θλίψη για την εξαφάνιση της κόρης της, η Δήμητρα μάρανε την πλάση και, έπειτα από εννέα μέρες και εννέα νύχτες αναζήτησης, ο Ήλιος την λυπήθηκε, οπότε της αποκάλυψε τον δράστη. Η Δήμητρα πήγε στον Πλούτωνα για να ζητήσει πίσω την Περσεφόνη  και κατέληξαν στη συμφωνία η όμορφη νέα να βρίσκεται 8 μήνες στη Γη και 4 στον Κάτω Κόσμο.
Προς τιμήν της Περσεφόνης γίνονταν, κατά τον μήνα Ανθεστηριώνα (που αντιστοιχεί στα τέλη του Φεβρουαρίου και τις αρχές του Μαρτίου), τα Μικρά Ελευσίνια, που αποτελούσαν «προετοιμασία» για τα αφιερωμένα στη Δήμητρα Μεγάλα Μυστήρια. 

Οι συμβολισμοί

Ο μύθος σκιαγραφεί την αρπαγή των ψυχών από τον Πλούτωνα και την μεταφορά τους στον Κάτω Κόσμο, ενώ συνδέεται με την φύση και τον γάμο.

Με την αρπαγή της Περσεφόνης εξηγείται η φυσική θεωρία της βλάστησης και του αγροτικού κύκλου, που πρώτοι διατύπωσαν οι Στωϊκοί φιλόσοφοι.
Παράλληλα, η αρπαγή συμβολίζει και τον αποχωρισμό της θυγατέρας από τη μητέρα της κατά το γάμο, ο οποίος φέρνει θλίψη, χωρισμό από τη μητέρα, θυμό για τον άνδρα και τελικά συμφιλίωση.

Πηγή έμπνευσης

Ο αρχέγονος μύθος για την εναλλαγή των εποχών ήταν από τα πιο διαδεδομένα θέματα της αρχαίας ελληνικής Τέχνης. Σε μνημεία,  τον συναντάμε στο βασιλικό νεκροταφείο των Αιγών, ωστόσο, στην Αμφίπολη είναι η πρώτη φορά που η αρπαγή αποτυπώνεται σε ψηφιδωτό και όχι σε τοιχογραφία.

Στην Περσεφόνη είναι αφιερωμένος ο αστερισμός της Παρθένου! Η Παρθένος δεν είναι άλλη από την κόρη της θεάς Δήμητρας που απήχθη από τον Πλούτωνα. Μάλιστα, επειδή η μυθολογική παράδοση θέλει την Παρθένο - Περσεφόνη να κρατά στο χέρι της ένα στάχυ, ονομάστηκε Στάχυς (Spica) ο λαμπρότερος αστέρας του αστερισμού.
Ο μύθος, όμως, έχει εμπνεύσει και την σύγχρονη τέχνη, με πολλούς ζωγράφους, όπως οι Ρέμπραντ, Ρούμπενς και Άαχεν να την απεικονίζουν σε έργα τους. Από την Ελλάδα, το πιο γνωστό δείγμα είναι το ποίημα «Ο Εφιάλτης Της Περσεφόνης» του Νίκου Γκάτσου, το οποίο μελοποίησε ο Μάνος Χατζηδάκις και ερμήνευσε πρώτη η Μαρία Φαραντούρη, στο οποίο ο ποιητής καταγράφει την πολιτισμική και περιβαλλοντική υποβάθμιση της Ελευσίνας, της πόλης που κυρίως τίμησε την κόρη της θεάς.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΛOIOΓΡΑΦΙΑ : ΤΥΜΒΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ

 Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Οι Σέρβοι δεν "μάσησαν" στην αλυτρωτική κίνηση των Αλβανών που θέλουν και τη... μισή Ελλάδα (vid-εικόνες) upd

Οι Αλβανοί σε μία κίνηση αλυτρωτισμού που προχώρησαν μέσα στο Βελιγράδι και κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας, όπου ο αγωνιστικός χώρος μετατράπηκε στη ρινγκ, εμπλέκουν και την Ελλάδα. Ύψωσαν τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» στην οποία περιλαμβάνονταν η Ήπειρος, η Δυτική Μακεδονία και η Κέρκυρα.
Υπεύθυνος για την προκλητική αυτή ενέργεια, που ήταν προσχεδιασμένη, είναι ο αδελφός του Αλβανού πρωθυπουργού Όλσι Ράμα, ο οποίος και συνελήφθηκε από την σερβική αστυνομία. Οι Σέρβοι δεν "μάσησαν" και δεν σκέφτηκαν κάν να προχωρήσουν στη σύλληψη του ενώ αυτός ήταν ακόμη στην εξέδρα των επισήμων. Από εκεί χειρίζονταν το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι με τη σημαία της "Μεγάλης Αλβανίας".


Αντιθέτως, η ελληνική κυβέρνηση παρατηρεί απλά τις αλυτρωτικές ενέργειες των Αλβανών που κάθε τρεις και λίγο παρουσιάζουν έναν χάρτη με τα σύνορα τους να φθάνουν μέχρι την Πρέβεζα και τον UCK να δρα ανενόχλητος στα σύνορα.
Η μόνη αντίδραση που υπάρχει είναι απο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο ενεργοποιεί τη δύναμη "Δέλτα" και στέλνει το μήνυμα σε όσους σκέφτονται ότι μπορούν να δράσουν στρατιωτικά στα σύνορα.
Με δεδομένες τις τεταμένες σχέσεις που έχουν ακόμα οι δύο χώρες (εξαιτίας των διαφορών τους που χρονολογούνται από τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου) η εμφάνιση στο γήπεδο μιας σημαίας της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας» στάθηκε ικανή αφορμή για να προκληθούν πρωτοφανή έκτροπα.
Ταυτόχρονα όμως και να αναδυθεί ένα μείζον πρόβλημα, αφού οι θρασύτατοι εμπνευστές του σεναρίου της “Μεγάλης Αλβανίας” δεν δίστασαν να συμπεριλάβουν στα “σύνορα” του “κράτους” που ονειρεύονται σχεδόν τη μισή Ελλάδα!
Για την ακρίβεια στην περιβόητη “σημαία” τους περιλαμβάνονται η Ήπειρος, η Δυτική Μακεδονία και η Κέρκυρα! Το γεγονός μάλιστα πως το όλο επεισόδιο ξεκίνησε όταν η “σημαία” της “Μεγάλης Αλβανίας” εμφανίστηκε πάνω από το γήπεδο της Παρτιζάν με τη βοήθεια ενός τηλεκατευθυνόμενου αεροπλάνου, επιβεβαιώνει πως επρόκειτο για ένα οργανωμένο σχέδιο από την πλευρά των Αλβανών εθνικιστών, με στόχο να προκληθεί ένταση και να πάρει έκταση το θέμα, για την προβολή των σκοπών τους.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός πως η σερβική αστυνομία συνέλαβε ως υποκινητή των επεισοδίων τον Ολσι Ράμα, αδερφού του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα, επιτείνει την ανησυχία για προσχεδιασμένα επεισόδια και τον προβληματισμό για τους σκοπούς των Αλβανών εθνικιστών που είχαν να “φανούν” δημόσια από τα τέλη του 2013.
Τότε, ο φιλόσοφος Kότσο Ντανάι, φερόμενος ως επικεφαλής του σχεδίου “Φυσική Αλβανία”, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung για να ανακοινώσει την έναρξη μιας καμπάνιας συλλογής υπογραφών από τους διασκορπισμένους σε πολλά βαλκανικά κράτη Αλβανούς με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου κράτους...

 

 

 

 

 

Όλα ξεκίνησαν με το ματς στο 41ο λεπτό όταν στον ουρανό του Βελιγραδίου έκανε την εμφάνισή του ένα ελικοπτεράκι. Είναι πάνω του μια σημαία. Ήταν η σημαία της "Μεγάλης Αλβανίας" (η οποία απεικονίζει ως μέρος της Αλβανίας την Ήπειρο, την Κέρκυρα, μέρος της Μακεδονίας, τη Σερβία, τα Σκόπια και το Κόσοβο). Ο Αλεξάντρ Μίτροβιτς την κατέβασε και τότε ξεκίνησαν όλα.

 

 

 

Άγριο ξύλο μεταξύ των παικτών, γιατί οι διεθνείς της Αλβανίας αντέδρασαν όταν ο Σέρβος παίκτης κατέβασε τη σημαία! Οι παίκτες της Αλβανίας "έπεσαν" πάνω του για να του πάρουν τη σημαία, οπαδοί της Σερβίας μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, ένας από αυτούς γρονθοκόπησε Αλβανό παίκτη και τα επεισόδια γενικεύτηκαν σε χρόνο dt.
Η αστυνομία έβγαλε όλους τους φιλάθλους από τον αγωνιστικό χώρο, τα πνεύματα ηρέμησαν και οι διαιτητές αποφάσισαν να συνεχιστεί ο αγώνας.
Η αλβανική ομοσπονδία ωστόσο ζήτησε να εκκενωθεί το στάδιο για να επιτρέψει την επιστροφή των ποδοσφαιριστών της. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε και έτσι ο αγώνας διακόπηκε οριστικά και το θέμα παραπέμπεται στην UEFA.

 

 

 

 

Οι παίκτες των φιλοξενούμενων αποφάσισαν να αποχωρίσουν αλλά φτάνοντας στη φυσούνα τους περίμεναν κάποια "καλά παιδιά" με άγριες διαθέσεις!
Οι εικόνες είναι δύσκολο να περιγραφούν. Είναι ίσως από τα πιο άγρια επεισόδια που έχουν γίνει σε ευρωπαϊκό γήπεδο. Το πιο τρομακτικό είναι ο λόγος. Και η αντίδραση των παικτών της Αλβανίας. Ξύλο μεταξύ παικτών, μεταξύ εκείνων που υποτίθεται ότι πρέπει να δείχνουν ψυχραιμία για να μην "φουντώνουν" το πλήθος.

 

 

 

 

Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...