
γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος
Τούτες τις ημέρες ζούμε, ή ζουν ορισμένοι, “μέρες πλατείας”. Για  ακόμα μια φορά στις πλατείες  αγωνίζονται όλοι όσοι πιστεύουν ότι πρέπει  να αλλάξει κάτι. Η πρόθεση τους τους είναι ιδανική, το αποτέλεσμα τους  θα το κρίνει η ιστορία. Τι σημαίνει, όμως, η λέξη πλατεία; Πρόκειται για  ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του αρχαίου επιθέτου πλατύς/εια/ύ. Η αρχική  έκφραση ήταν “πλατεία οδός” και προσδιόριζε το μεγάλο  (πλατύ/ φαρδύ) δρόμο του χωριού ή της πόλης, που συνήθως, βρισκόταν στο  κέντρο της πόλης και εκτελούνταν οι εμπορικές δραστηριότητες. Σιγά σιγά  από το “πλατεία οδός” χάθηκε η λέξη οδός και έμεινε μόνο η “πλατεία”. Το ίδιο συνέβη με τις φράσεις:  ιατρική επιστήμη > ιατρική, γραμματική τέχνη > γραμματική
Ομόρριζα της λ. πλατεία είναι: η πλάτος, πλάτη, πλάτανος Πλαταιές  (πλατιά επιφάνεια), Πλάτων (αρχ. σημ. “αυτός που έχει φαρδιές πλάτες”)  κ.ά.
Αξιοπερίεργο είναι και το “ταξίδι” της λ. πλατεία στην Εσπερία: στα Λατινικά μεταφέρθηκε ως δευτερόκλιτο επίθετο  plattus/a/um > ιταλικά: piazza, γαλλικά: plat, ισπανικά: plaza  (στην Plaza de Cataluña διαδηλώνουν, τούτες τις ημέρες,  οι Ισπανοί  “αγανακτισμένοι”). Δεν πρέπει να λησμονήσουμε και το ιταλοποιημένο, αλλά  ελληνικής καταγωγής,  πιάτο ή το υποκοριστικό του πιατέλα. Το πιάτο είναι η ιταλική εκδοχή του plattus, και εδώ παρουσιάζεται με τη στενή έννοια του “πινακίου” (: επίπεδου πιάτου)
Πηγή
http://www.24grammata.com/?p=14000
 
 
_R0_Custom-%5B%5D-%5Bwww.FreeCovers.net%5D.jpg) 
 
 
 
 
 
 
 
