Ομερτά. Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

Ο όρος ομερτά (ιταλικά Omertà) είναι άγνωστης προελεύσεως. Απαντάται στις περιοχές Σικελία, Καλαβρία και Απουλία, όπου υπάρχει ισχυρή παρουσία παρανόμων οργανώσεων (Μαφία). Ο όρος αποδίδεται με την έννοια της μη συνεργασίας με τις αρχές. Στην πραγματικότητα είναι ο Νόμος της σιωπής, που η παραβίασή του πρέπει να τιμωρηθεί με θάνατο. Σε συνάρτηση με το νόμο της σιωπής είναι και η σικελική παροιμία «όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια».



 










Πηγή 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ: Αλέξης Τσίπρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας. Εκλέχθηκε σε αυτό το αξίωμα από το 5ο Συνέδριο (7-10 Φεβρουαρίου 2008) με ποσοστό 70%, το μεγαλύτερο που έχει λάβει υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος (δεν προσμετράται η επανεκλογή του Ν. Κωνσταντόπουλου από το 2ο Συνέδριο το Μάρτιο του 1996 όπου δεν υπήρχε συνδιεκδικητής). Εκλεγμένος βουλευτής Α' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009. Εκτός απο πρόεδρος είναι και επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που γεννήθηκε μετά την μεταπολίτευση (συγκεκριμένα μόλις τέσσερις ημέρες μετά την πτώση της χούντας).

Πρώτα χρόνια και κάθοδος στη πολιτική

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Ιουλίου του 1974 και η μητέρα του κατάγεται από την Ελευθερούπολη της Καβάλας.^[1]Αποφοίτησε από το Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων. Από πολύ μικρή ηλικία εντάχθηκε στο χώρο της Αριστεράς και ειδικότερα στην ΚΝΕ. Πρωτοστάτησε στις μαθητικές κινητοποιήσεις του 1990 και του 1991. Φοίτησε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολεοδομία και τη Χωροταξία.
Ως φοιτητής ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση μέσω του σχήματος «Εγκέλαδος», το οποίο συμμετείχε στην ομοσπονδία των Εναλλακτικών Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων (πρόγονος του σημερινού ΔΑΡΑΣ). Με τα ΕΡΑΣ εκλέχθηκε στο Κ.Σ. της ΕΦΕΕ την περίοδο 1995-1997.
Την ίδια περίοδο ήταν Γραμματέας Σπουδάζουσας Αθήνας της Νεολαίας ΣΥΝ (τότε Ένωσης Αριστερών Νέων). Το 1999 εξελέγη Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της οργάνωσης και διατήρησε τη θέση αυτή έως το 2003.
Πρωτοστάτησε στις προσπάθειες για την ίδρυση του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ. Έλαβε μέρος στις διεθνείς διαδηλώσεις του κινήματος ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.
Το Δεκέμβριο του 2004, κατά το 4ο συνέδριο του Συνασπισμού, αποχώρησε από τη Νεολαία και εξελέγη με το 42% των ψήφων των συνέδρων (πέμπτος σε σειρά) στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού και εν συνεχεία στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, όπου ανέλαβε αρμόδιος για θέματα παιδείας και νεολαίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας ανάμεσα σε διαδηλωτές.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν υποψήφιος στο Δήμο Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές του 2006, επικεφαλής του συνδυασμού «Ανοιχτή Πόλη». Έλαβε ποσοστό 10,5% και ήλθε τρίτος πίσω από το Νικήτα Κακλαμάνη και τον Κώστα Σκανδαλίδη, ενώ ο συνδυασμός κατέλαβε συνολικά 4 έδρες στο δημοτικό συμβούλιο.
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 εξελέγη^[2] πρόεδρος του κόμματος, διαδεχόμενος τον Αλέκο Αλαβάνο που δεν επιθυμούσε να ανανεώσει τη θητεία του για αδιευκρίνιστους λόγους. Ο Τσίπρας συγκέντρωσε 840 ψήφους (70,41%) έναντι 342 ψήφων του Φώτη Κουβέλη (28,67%).

Διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ και κριτική

Ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορήθηκε από πολλούς για τις τακτικές και τις θέσεις του κόμματος, ενώ θεωρήθηκε από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, ότι εκφράζει λαικιστικές απόψεις. ^[3] Τα αποτελέσματα των πρώτων βουλευτικών εκλογών με τον Αλέξη Τσίπρα στη προεδρία θεωρήθηκαν μεγάλη αποτυχία για το κόμμα, το οποίο συγκέντρωσε μόλις 4.6% και ήταν το τελευταίο κόμμα που μπήκε στη βουλή με μόλις 13 έδρες.^[4]
Τα αποτελέσματα και οι χειρισμοί του Τσίπρα οδήγησαν σε μεγάλες ανακατατάξεις. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ σημειώθηκαν πολύ μεγάλες αλλαγές εντός του κόμματος με τέσσερις βουλευτές του κόμματους να αποχωρούν από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (ανάμεσα τους και ο Φώτης Κουβέλης^[5]). Οι συγκεκριμένες κινήσεις αποτέλεσαν ιστορικό γεγονός για την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τα μέλη αυτά αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της Κ.Ο. Οι απαντήσεις του Αλέξη Τσίπρα ήταν άμεσες, χαρακτηρίζοντας τις αποχωρήσεις ως "παραδοξότητες". ^[6]
Από το 2010 ξέσπασε κόντρα με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος αντέδρασε στις συνεχείς κριτικές του Αλέξανδρου Τσίπρα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Ο Πάγκαλος τάχθηκε εναντίον επίσης εναντίον ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ και μεταξύ άλλων ανέφερε ότι ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του είναι καταδικασμένοι να έχουν ποσοστό της τάξεως του 3%.^[7]